جنگ اوردن

لغت نامه دهخدا

( جنگ آوردن ) جنگ آوردن. [ ج َ وَ دَ ] ( مص مرکب ) جنگ کردن. ( فرهنگ فارسی معین ) :
نه بیند کسی پشت ما روز جنگ
اگر چرخ جنگ آرد و کوه و سنگ.
فردوسی.
تو بنشین گر او با تو جنگ آورد
بر او تیغ تو کار تنگ آورد.
نظامی.

فرهنگ فارسی

( جنگ آوردن ) ( مصدر ) جنگ کردن

پیشنهاد کاربران

بپرس