جنبش ۱۹ اوریل

جنبش ۱۹ آوریل. جنبش ۱۹ آوریل ( اسپانیایی: Movimiento 19 de Abril ) یا M - 19، یک جنبش چریکی در کلمبیا بود. بعد از کنار گذاشتن عملیات نظامی، تبدیل به یک حزب سیاسی به نام اتحادیه دموکراتیک M - 19 ( Alianza Democrática M - 19 ) یا AD / M - 19 را تشکیل داد.
M - 19 در انتخابات تقلبی ریاست جمهوری ۱۹ آوریل ۱۹۷۰ شروع به فعالیت کرد. در این انتخابات، اتحاد ملی مردمی ( ANAPO ) حزب دیکتاتور سابق نظامی گوستاوو روخس پینیلا از پیروزی انتخاباتی محروم شد.
ایدئولوژی M - 19 ترکیبی از ناسیونالیسم و سوسیالیسم انقلابی است ولی هدف اصلی آن برقراری دموکراسی در کلمبیا بود. این حزب ایده هایش را از دیگر گروه های چریکی آمریکای جنوبی مانند توپامارو در اروگوئه و مونتونروس در آرژانتین گرفت.
در نیمه سال ۱۹۸۵ زمانی که تعدادی از اعضای فعال این حزب که نزدیک به ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ نفر برآورد می شدند ام ۱۹ دومین گروه چریکی بزرگ در کلمبیا بعد از ارتش انقلابی کلمبیا بحساب می آمد.
تاریخ M - 19 را می توان به دو بخش تقسیم کرد: قسمت اول عدم موفقیت مبارزات مسلحانه انقلابی از اوایل تا اواسط دهه ۱۹۸۰، در حالی که قسمت دوم رابطه موفقیت آمیز و سازنده با جامعه مدنی و فعالیت سیاسی در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰ بود.
در میان اقدامات انجام شده توسط M - 19، برخی رویدادهای مهم، برجسته تر هستند. در یک اقدام بسیار نمادین، در سال ۱۹۷۴، M - 19 یکی از شمشیرهای سیمون بولیوار را از یک موزه ربود، رویدادی که توسط گروه مورد استفاده قرار گرفت، تا به نمادی از آنچه که آن ها قیام غیرنظامیان علیه یک رژیم ناعادلانه می نامیدند تبدیل شود. در شب سال نو سال ۱۹۷۹، این گروه به یکی از اسلحه خانه های ارتش کلمبیا تونلی حفر کرد و بیش از ۵۰۰۰ اسلحه را به کنترل درآورد. این یکی از اولین نشانه های پتانسیل واقعی این گروه برای اقدام مسلحانه بود. در فوریه ۱۹۷۶، M - 19 رهبر اتحادیه، خوزه راکوئل مرکادو، که رئیس کنفدراسیون کارگران کلمبیا بود، را ربوده و در ۱۹ آوریل ۱۹۷۶، او را اعدام کرد. این رویداد کشور را تکان داد. گروه مرکادو را متهم به گرفتن رشوه و همکاری با سیا نمود.
این گروه همچنین برای فعالیت های برجسته دیگری مانند حمله به سفارت دومینیکن شناخته می شود. در ۲۷ فوریه۱۹۸۰ چریک ها به سفارت جمهوری دومینیکن در یک جشن کوکتل پارتی یورش بردند. آن ها بیشترین تعداد دیپلمات را که تا بحال در کلمبیا ثبت شده است را به گروگان گرفتند، که شامل ۱۴ سفیر می شد که سفیر آمریکا نیز در بین آن ها بود. در نهایت، پس از مذاکراتی سخت از طرف دولت جولیو سزار توربیی ایالا، گروگان ها به صورت صلح آمیز آزاد شدند و گروگان گیرها مجاز به ترک کشور برای رفتن به تبعید در کوبا شدند. بعضی از آن ها بعدها بازگشتند و فعالانه در فعالیت های M - 19 شرکت کردند. بسیاری از شایعات همانموقع و نقل قولهایی از حاضرین در رویداد که بعدها مطرح شده بیانگر آن بود که دولت کلمبیا با اعطای ۱ تا ۲٫۵ میلیون دلار به M - 19، گروه احتمالاً به یکی از درخواست های خود در برابر آزادی گروگان ها رسیده باشد.