جمشید

/jamSid/

معنی انگلیسی:
jamshid

فرهنگ اسم ها

اسم: جمشید (پسر) (فارسی) (تاریخی و کهن) (تلفظ: jamšid) (فارسی: جمشيد) (انگلیسی: jamshid)
معنی: پادشاه بزرگ درخشان، پادشاه روشن، پسر خورشید، از شخصیت های شاهنامه فرزند تهمورث و شاهی فرهمند است، به معنای جم درخشان یا جم شاه، ( اَعلام ) آخرین شاه پیشدادی در داستانهای ملی ایران، ملقب به جَم، که سال پادشاهی کرد و در سیصد سال نخست آن هیچ بیماری و مرگ نبود، سپس او گمراه و ستمکار شد و مردم به یاری ضحاک بر او شوریدند، او از ایران گریخت و مردم پس از صد سال او را در نزدیکی دریای چین یافتند و با اره دو نیم کردند، ( در اعلام ) نام یکی از پادشاهان پیشدادی و پسر تهمورث [در ' ودا 'yama ( جم ) پسر خورشید و نخستین بشری است که مرگ بر او چیره شده، بر دوزخ حکومت می کند]، جامشید، از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر تهمورث پادشاه پیشدادی و دارای فره ایزدی
برچسب ها: اسم، اسم با ج، اسم پسر، اسم فارسی، اسم تاریخی و کهن

لغت نامه دهخدا

جمشید. [ ج َ ] ( اِخ ) نام پادشاهی است معروف که او را عربان منوشلخ گویند. وی در اول جم نام داشت یعنی سلطان و پادشاه بزرگ و سبب جمشید گفتن آن شد که او سیر عالم میکرد، چون به آذربایجان رسید روزی بود که آفتاب بنقطه اول حمل آمده بود، فرمود که تخت مرصعی را در جای بلندی گذاشتند و تاج مرصعی برسر نهاده بر آن تخت نشست ، چون آفتاب طلوع کرد شعاع و پرتو آفتاب بر آن تاج و تخت افتاد، شعاعی در غایت روشنی پدید آمد و چون بزبان پهلوی شعاع را شید میگویند این لفظ را بر جم افزودند و جمشید گفتند یعنی پادشاه روشن و در آن روز جشنی عظیم کردند و آن روز را نوروز نام نهادند. ( برهان ) . جمشید بزعم زمره ای پسر صلبی طهمورث بودو فرقه ای او را برادر طهمورث گویند و طایفه ای برادرزاده گفته اند. در زمان جهانداری وی ممالک عالم بکمال معموری و آبادانی رسید. بزعم طایفه ای از مورخان جمشید اول کسی است که استنباط علم طب نمود و بوضع حمام اشارت کرد و نخستین کسی است که جاده ها و شوارع در کوه و صحرا پدید آورد و بروایت مشهور شراب انگور در زمان پادشاهی او ظهور یافت و جمعی ساختن تیر و کمان رااز مخترعات او شمرده اند. جمشید بقول طبری هفتصد سال و بعقیده بعضی دیگر ششصدوهفده سال بخداپرستی معتقدو ثابت قدم بود، آنگاه دعوی الوهیت کرد، ضحاک تازی لشکر بر سرش آورد و جمشید از مقاومت درمانده فرار کرد. مدت سلطنت وی بقول اکثر مورخان هفتصد سال بوده و زمان حیاتش هزار سال. ( حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 178 ).
بفر کیانی یکی تخت ساخت
چه مایه بدو گوهر اندرنشاخت
که چون خواستی دیو برداشتی
ز هامون بگردون برافراشتی
چو خورشید تابان میان هوا
نشسته بر او شاه فرمان روا
جهان انجمن شد بر تخت اوی
فرومانده از فره بخت اوی
بجمشید بر گوهر افشاندند
مر آن روز را روز نو خواندند
سر سال نو هرمز فرودین
برآسوده از رنج تن ، دل ز کین.
فردوسی ( شاهنامه ج 1 ص 35 ).
رجوع به جم و جمشاسپ شود.

فرهنگ فارسی

در ( ودا ) ( جم ) پسر خورشید و نخستین بشری است که مرگ بر او چیره شده بر دوزخ حکومت میکند . در داستانهای ملی ما نیز وی یکی از پادشاهان سلسله داستانی پیشدادی است بقول اوستا او نخستین کسی است که اهور مزدا دین خود بدو سپرد . در روایات ایرانی آمده که مدت سیصد سال در زمان جم بیماری و مرگ نبود تا او گمراه شود و جهان بر آشفت و بیماری و مرگ وی باز گشت . جشن (( نوروز ) ) بگفته شاهنامه از رسوم اوست . ضحاک او را بر انداخت .

واژه نامه بختیاریکا

جُم شیر

دانشنامه آزاد فارسی

(یا: جَم) از شخصیت های اساطیری ایران و هند و از بزرگ ترین شاهان خداگونۀ پیشدادی، در شاهنامۀ فردوسی. اختراع بسیاری از چیزها را به او نسبت داده اند؛ و نیز او را واضع بسیاری از هنجارها و آیین ها و رفتارهای مدنی دانسته اند. در اَوِستا، یَمَه و در متون پَهلوی، یَمَک و جَمَک است. در اوستای متأخر، یکی از صفت های جم ، خْشَئِتَه (خْشَئِت ، شید) به معنی درخشان است ؛ به همین سبب، او را جمشید خوانده اند. او جانشین طَهمورِث بود. ۶۵۰ سال فرمانروایی کرد، که از این مدت ۳۰۰ سال در قلمرو او از بیماری و مرگ خبری نبود. سرانجام ، گرفتار غرور شد و ستمکاری پیشه کرد. مردم به کمک ضَحّاک او را برانداختند. ۱۰۰ سال متواری بود، تا در نزدیکی دریای چین او را یافتند و با ارّه به دو نیمش کردند. فَرگَرد دوم وَندیداد، که کهن ترین بخش این کتاب است، به داستان جم پرداخته است . زَردُشت از اَهورامَزدا پرسید چه کسی اولین بار دین داشت؟ اهورامَزدا از جم نام می برد که شرط پیامبری را نپذیرفت؛ پس اهورامزدا، به او پیش نهاد شهریاری می دهد و جم می پذیرد؛ به این شرط که در زمان او از بیماری و رنج خبری نباشد. اَهورامزدا شرط را می پذیرد. پس از ۳۰۰ سال خبر یخبندانی بزرگ می رسد. جم برای نجات مردم و جانوران و گیاهان دژی می سازد که وَر نام دارد؛ و جفتی از همۀ موجودات در آن قرار می گیرند. برخلاف اوستای متأخر و متن های پَهلَوی ، داستان جمشید در شاهنامۀ فردوسی اگرچه شگفت انگیز است، هیئتی انسانی تر دارد.

پیشنهاد کاربران

جم شید=جمشید
جام خورشید
جامی از روشنایی
در تاریکی یه نور کوچک بهت آگاهی میده
حالا جمشید شاه جامی از نور آگاهی و دانش فراتر از زمان خودش
زبان شناس بوده یا گوگول ترجمه یا دستگاه ترجمه داشته چون به تمام زبان های دونیا آگاه بوده
...
[مشاهده متن کامل]

جام جهان نما داشته، یعنی تمام کره زمین رو تو این جام یا تبلتش میدیده شاید هم ماهواره داشته هم کره زمین رو کاووش میکرده هم سیاره های دیگه رو
مهندس پرواز بوده
یا خلبان بوده، به هرحال یا تخت جمشید توسط فرشتگان به پرواز درآمده یا سفینه که از آسمان داشته به زمین فرود می آمده و چون دورش نور زرد که ناشی از سوزاندن سوخت سفینه هست
و مردم که از زمین دارن نگاه میکنن سفینه رو شبیه خورشید میبینن و کسی که ازش خارج میشه رو پسر خورشید نامگذاری میکنن
بعضی از اساتیدیا گویش ها جمشید شاه را همسان خورشید یا دوقلو هم معنی میکنند
همچنین علم دریانوردی رو نسبت میدن به جمشید شاه
این شخص فراتر از زمان خودش بوده یا واقعاً یه موجود فرازمینیه که کالبد انسان داره یا یک انسان دانشمندیه که از زمان آینده اومده و احتمالاً ماشین زمان داشته، چون به نظر من انسان های حداقل ۱۳ هزار سال پیش توانایی تخیل چنین داستان هایی رو نداشتند یا انسان های فرازمینی در قالب جمشید شاه بودند یا دانشمندان قدرت سفر در زمان را دارند
هواپیما
هوش مصنوعی
دستگاه ترجمه زبان
جام جهان نما
ناو زیردریایی
من خودم 20ساله پیش در مورد این چیز ها صحبت میکردم میگفتن همچین چیزهایی رو تو فیلم فضایی و تخیلی میشه دید
. . . .
تنها پادشاهی که بر کره زمین حکومت کرد
در داستانهای شاهانامه به دستور جمشید شاه تختی ساخته میشه که توسط موجوداتی به پرواز درمیاد، البته شاید یه هواپیما فوق پیشرفته با یه سوخت بسیار قوی بوده که تمام کره زمین یا امپراطوریش رو در زمان کوتاهی بازدید میکنه روزی که به ایرانشهر فرود میاد روز نخست فرودین که نوروز نامیده میشود

یا حق
شاهی که با تکبر شاهی فره ایزدی را از دست داد و تاج و تخت را به ضحاک ماردوش سپرد
منابع• https://www.youtube.com/watch?v=si6rLeYU5BQ
جْمِلی : دو قلو
گویش نیشابوری
جمشید اسم اصیل ایرانی یعنی خورشید
جمشید:
دکتر کزازی در مورد واژه ی " جمشید" می نویسد : ( ( جمشید از دوپاره جم /شید ساخته شده است. پاره ی دوم، شید، همان است که در ”خورشید“ نیز دیده می آید. پاره ی نخستین آن جم، در پهلوی یم yam و در اوستایی ییمه بوده است و در سانسکریت یه مه، نام نخستین مرد و پادشاه جهان مردگان. این واژه که در بنیاد، به معنی توأمان و ”دوقلو“ است و با jumeau در فرانسوی و gemeloدر اسپانیایی سنجیدنی است، هنوز در گویش های بومی در معنای آغازینش مانده است. نمونه را، جُمُلی در بردسیری و جِمَل در راوری. این نام از آن روی بر این پادشاه نمادین نهاد شده است که با خواهرش ”جمک“ در پهلوی یمگ yamag. توأمان بوده اند. شید، در اوستایی خشَئِته، برنام بنیادین جم است و به معنی درخشان. گذشته از آن جمشید را برنامهایی دیگر بوده است: نیکورمه در پهلوی هورمگ hūramah؛ ویونگهان که تبار پدری وی را آشکار می دارد. زیبا که برنام جمشید در وندیداد است؛ نیز برنامی دیگر بلند که در هومْ یشت آورده شده است و برگردان آن به پارسی چنین می تواند بود:” آنکه در میان زاده شدگان بیشترین فره ی ایزدی را دارد. “
...
[مشاهده متن کامل]

جمشید از پیوند نام جم با برنام نخستین و بنیادین وی پدید آمده است. این پیوند دیرینه است و پیشینه ی آن به پارسی باستان می رسد. در الواح ایلامی یافته در تخت جمشید، یمه خشئته به کار برده شده است.
پدر جمشید در اوستا ویونگوهَنْت نام دارد. معنی این نام چنین می تواند بود:” آنکه مایه ی به درخشش در آمدن را در خویش دارد“ همتای هندی این نام در سانسکریت ویوَسْوَنْت است که آفریده ای است سپند و ”بَغانی“ است. پدر جمشید نخستین ”موبد هوم “است: نخستین ” استومندی“ است که شیره ی گیاهی آیینی و سپند هوم را می گیرد و از آن نوشابه می سازد. به پاداش این کار است که جمشید برای وی زاده می شود. پیوند رازآلود جمشید با جام و باده در فرهنگ ایرانی که در ادب پارسی به گستردگی باز تافته است، می تواند بود که از این کردار ویونگهان مایه و پایه گرفته باشد.
جمشید بزرگترین و نیرومندترین پادشاه پیشدادی است. فرّ و فروغ وی شکوه شگرف او تا بدان پایه بوده است. که بر خویشتن فریفته می شود و سر از فرمان یزدان بر می تابد و فرّه ایزدی را از دست می دهد. ) )
( ( گرانمایه جمشید، فرزند اوی
کمر بست یکدل، پر از پند اوی. ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 263. )

همزاد درخشان بهترین معنی برای جمشید میباشد جمشید اولین پادشاه ایران بود که نیروی دریانوردی را ابداع کرد
جمشید یعنی
جم یعنی جام
شید یعنی خورشید

چهارمین پادشاه پیشدادی در شاهنامه و یکی از بزرگترین پادشاهان تاریخ اساطیری و تاریخی
اسم هم اوا
جواد جمال.
جمشید دو بهره دارد جم. و. شید جم یعنی همزاد شید یعنی نور پس جمشید یعنی همزاد نور

بپرس