تیپ ۱۰ سواره نظام موتوریزه (لهستان). تیپ ۱۰ سواره نظام موتوریزه ( لهستانی: 10. Brygada Kawalerii ) تنها واحد کاملاً موتوریزه لهستان در هنگام آغاز تهاجم آلمان به لهستان بود. این واحد که تحت امر ژنرال استانیسواو ماچک قرار داشت یکی از معدود واحدهای موفق در جنگ با آلمان شناخته می گردد.
تیپ موتوریزه در فوریه سال ۱۹۳۹ و به عنوان یک نمونه آزمایشی ایجاد گشت. این واحد قرار بود ترکیبی از یک واحد نمونه موتوریزه و مفهوم لشکر سبک که در فرانسه ایجاد شده بود باشد. ژنرال های سواره نظام لهستان هنوز در برابر این مسئله که واحدهای سواره نظام را به نیروهای موتوری تبدیل کنند شک داشتند و اختلافاتی در این میان وجود داشت. این واحد در سرفرماندهی کل ارتش یک نیرو ذخیره اضطراری در نظر گرفته می شد که وظیفه داشت از نقاط تمرکز نیروهای لهستانی محافظت کرده، در صورت رخنه واحدهای دشمن در صفوف نیروهای لهستانی، آن ها را سرکوب کرده و با واحدهای مکانیزه دشمن درگیر شود.
نخستین رزمایش تهاجمی این تیپ در سال ۱۹۳۹ ناموفق بود. تیپ توپ های ضد تانک کافی جهت مقابله با دشمن احتمالی را نداشت و سرعت تحرک آن نسبت به واحدهای عادی سواره نظام که از تحرک خوبی برخوردار بودند در بیرون از جاده بسیار پایین بود. به همین دلیل سازمان تیپ مورد تجدید نظر قرار گرفت و بعدها در تیپ زرهی موتوری ورشو از همین تجربیات استفاده گشت.
در سپتامبر ۱۹۳۹ با آغاز تهاجم آلمان به لهستان تیپ ۱۰ موتوریزه جهت دفاع از لهستان کوچک تر و سیلزی به سپاه کراکوف پیوست. در این مقطع تیپ تنها ۸ توپ سنگین و تانک های سبک و تانکت داشت اما از همان روزهای ابتدایی به میدان نبرد گسیل شد. پس از نبرد یوردانوو تیپ ۱۰ موتوریزه در برابر یم سپاه کامل از نیروهای آلمانی قرار گرفت اما توانست به خوبی عقب نشینی نیروهای لهستانی را پوشش دهد. با کمک چند واحد از نیروهای گارد مرزی و دفاع ملی لهستان تیپ موتوریزه لهستانی در برابر دو لشکر زرهی و یک لشکر کوهستانی آلمان وارد نبرد شد.
علی رغم برتری نفرات و برتری تکنیکی نیروهای متخاصم، برای ۵ روز نیروهای لهستانی با مقاومت جانانه خود پیشروی واحدهای آلمانی را کند کرده و آلمانی ها هر روز بیشتر از ۱۰ کیلومتر نمی توانستند پیشروی کنند. لهستانی ها از موقعیت کوهستانی منطقه استفاده می کردند و حتی گاهی ضد حمله هایی را سازماندهی می نمودند. در نهایت و با شکستن خطوط دفاعی لهستانی ها در شمال تیپ موتوریزه این تیپ از میدان نبرد بیرون کشیده شد و پس از آن جهت دفاع از پل ها و گذرگاه های لهستان کوچک تر اعزام گشت. در نهایت تیپ ۱۰ موتوریزه به شهر لووف رسید و با مدافعان شهر ادغام گشت؛ و در طول نبرد لووف به عنوان واحد ذخیره متحرک وظیفه داشت تا انتقال واحدهای لهستانی را به سمت سرپل رومانی تسهیل نماید. این طرح با آغاز تهاجم شوروی در ۱۷ سپتامبر کنار گذاشته شد و پس از دو روز مارشال لهستان ادوارد ریدز - اشمیگوی به تیپ ۱۰ موتوریزه دستور داد تا با حرکت به سمت مرزهای مجارستان به خاک آن کشور بگریزند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتیپ موتوریزه در فوریه سال ۱۹۳۹ و به عنوان یک نمونه آزمایشی ایجاد گشت. این واحد قرار بود ترکیبی از یک واحد نمونه موتوریزه و مفهوم لشکر سبک که در فرانسه ایجاد شده بود باشد. ژنرال های سواره نظام لهستان هنوز در برابر این مسئله که واحدهای سواره نظام را به نیروهای موتوری تبدیل کنند شک داشتند و اختلافاتی در این میان وجود داشت. این واحد در سرفرماندهی کل ارتش یک نیرو ذخیره اضطراری در نظر گرفته می شد که وظیفه داشت از نقاط تمرکز نیروهای لهستانی محافظت کرده، در صورت رخنه واحدهای دشمن در صفوف نیروهای لهستانی، آن ها را سرکوب کرده و با واحدهای مکانیزه دشمن درگیر شود.
نخستین رزمایش تهاجمی این تیپ در سال ۱۹۳۹ ناموفق بود. تیپ توپ های ضد تانک کافی جهت مقابله با دشمن احتمالی را نداشت و سرعت تحرک آن نسبت به واحدهای عادی سواره نظام که از تحرک خوبی برخوردار بودند در بیرون از جاده بسیار پایین بود. به همین دلیل سازمان تیپ مورد تجدید نظر قرار گرفت و بعدها در تیپ زرهی موتوری ورشو از همین تجربیات استفاده گشت.
در سپتامبر ۱۹۳۹ با آغاز تهاجم آلمان به لهستان تیپ ۱۰ موتوریزه جهت دفاع از لهستان کوچک تر و سیلزی به سپاه کراکوف پیوست. در این مقطع تیپ تنها ۸ توپ سنگین و تانک های سبک و تانکت داشت اما از همان روزهای ابتدایی به میدان نبرد گسیل شد. پس از نبرد یوردانوو تیپ ۱۰ موتوریزه در برابر یم سپاه کامل از نیروهای آلمانی قرار گرفت اما توانست به خوبی عقب نشینی نیروهای لهستانی را پوشش دهد. با کمک چند واحد از نیروهای گارد مرزی و دفاع ملی لهستان تیپ موتوریزه لهستانی در برابر دو لشکر زرهی و یک لشکر کوهستانی آلمان وارد نبرد شد.
علی رغم برتری نفرات و برتری تکنیکی نیروهای متخاصم، برای ۵ روز نیروهای لهستانی با مقاومت جانانه خود پیشروی واحدهای آلمانی را کند کرده و آلمانی ها هر روز بیشتر از ۱۰ کیلومتر نمی توانستند پیشروی کنند. لهستانی ها از موقعیت کوهستانی منطقه استفاده می کردند و حتی گاهی ضد حمله هایی را سازماندهی می نمودند. در نهایت و با شکستن خطوط دفاعی لهستانی ها در شمال تیپ موتوریزه این تیپ از میدان نبرد بیرون کشیده شد و پس از آن جهت دفاع از پل ها و گذرگاه های لهستان کوچک تر اعزام گشت. در نهایت تیپ ۱۰ موتوریزه به شهر لووف رسید و با مدافعان شهر ادغام گشت؛ و در طول نبرد لووف به عنوان واحد ذخیره متحرک وظیفه داشت تا انتقال واحدهای لهستانی را به سمت سرپل رومانی تسهیل نماید. این طرح با آغاز تهاجم شوروی در ۱۷ سپتامبر کنار گذاشته شد و پس از دو روز مارشال لهستان ادوارد ریدز - اشمیگوی به تیپ ۱۰ موتوریزه دستور داد تا با حرکت به سمت مرزهای مجارستان به خاک آن کشور بگریزند.