تیلت آپ. تیلت آپ، ( به انگلیسی: Tilt up ) تیلت اسلب یا تیلت وال، نوعی ساختمان یا یک تکنیک ساخت و ساز با استفاده از بتن است. این روش روشی مقرون به صرفه و مؤثر در ساخت است.
در این روش اجزای بتنی ( یعنی دیوارها، ستون ها، تکیه گاهها سازه ای، و غیره ) بر روی دال بتنی شکل می گیرند.
از روش اجرای تیلت آپ اغلب برای اجرای ساختمان هایی با کاربری انباری، تجاری ( مراکز خرید ) و اداری که در آن ها سرعت اجرا و مسائل اقتصادی اهمیت دارد، استفاده می شود. این روش، عمدتاً برای ساخت ساختمان های کوتاه مرتبه حداکثر تا چهار طبقه به کار می رود. اگرچه اکثر ساختمان های ساخته شده با این روش یک یا دو طبقه هستند و تعداد معدودی ساختمان بیش از چهار طبقه نیز به این روش ساخته شده اند.
روش تیلت آپ در اوایل قرن بیستم ابداع شد و اوج شکوفایی آن، حوالی نیمه قرن بیستم، پس از جنگ جهانی دوم بود، که نیاز شدیدی به اجرای سریع ساختمان وجود داشت.
ایده اصلی ساخت دیوار به صورت افقی بر روی زمین و بلند کردن آن به حالت قائم به عنوان عضوی از ساختمان ایده تازه ای نیست. اسناد موجود حاکی از آن است که این روش در رم باستان و خاورمیانه مورد استفاده قرار می گرفته است. ساکنان ایالات متحده آمریکا در ابتدای قرن نوزدهم میلادی با ساخت دیوارهای چوبی بر روی زمین و برپا کردن آن ها به حالت قائم، خانه ها و انبارهای خود را می ساخته اند. در اوایل قرن بیستم میلادی، این روش برای دیوارهای بتن مسلح پیش ساخته مورد استفاده قرار می گرفت. کلنل رابرت آیکن ( Colonel Robert Aiken ) ، به عنوان اولین سازنده این سیستم، تعداد زیادی از سازه ها را به این روش در بین سال های ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۰ در ایالت ایلینوی و اوهایو با استفاده از یک قالب به عرض ۲۳ متر و ارتفاع ۲/۸ متر ساخت. کلیسای یادبود زیون ( صهیون ) در ایلینوی نیز که در سال ۱۹۱۰ به این شیوه ساخته شده است، تاکنون پابرجاست.
با این حال، استفاده از روش فوق تا پایان جنگ جهانی دوم مقبولیت چندانی در بین مجریان ساختمان پیدا نکرد. از ۱۹۵۰ میلادی با ظهور جرثقیل های متحرک و بتن آماده، استفاده از این روش شتابی روزافزون به خود گرفت.
هم اکنون سالیانه حدود ۷۰۰۰ ساختمان در بیش از ۱۰۰ کشور جهان به این روش ساخته می شوند. استفاده از روش تیلت آپ در ایالات متحده، استرالیا و نیوزیلند متداول بوده است. این شیوه اجرا، در سال های اخیر در انگلستان و ایرلند نیز رایج شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر این روش اجزای بتنی ( یعنی دیوارها، ستون ها، تکیه گاهها سازه ای، و غیره ) بر روی دال بتنی شکل می گیرند.
از روش اجرای تیلت آپ اغلب برای اجرای ساختمان هایی با کاربری انباری، تجاری ( مراکز خرید ) و اداری که در آن ها سرعت اجرا و مسائل اقتصادی اهمیت دارد، استفاده می شود. این روش، عمدتاً برای ساخت ساختمان های کوتاه مرتبه حداکثر تا چهار طبقه به کار می رود. اگرچه اکثر ساختمان های ساخته شده با این روش یک یا دو طبقه هستند و تعداد معدودی ساختمان بیش از چهار طبقه نیز به این روش ساخته شده اند.
روش تیلت آپ در اوایل قرن بیستم ابداع شد و اوج شکوفایی آن، حوالی نیمه قرن بیستم، پس از جنگ جهانی دوم بود، که نیاز شدیدی به اجرای سریع ساختمان وجود داشت.
ایده اصلی ساخت دیوار به صورت افقی بر روی زمین و بلند کردن آن به حالت قائم به عنوان عضوی از ساختمان ایده تازه ای نیست. اسناد موجود حاکی از آن است که این روش در رم باستان و خاورمیانه مورد استفاده قرار می گرفته است. ساکنان ایالات متحده آمریکا در ابتدای قرن نوزدهم میلادی با ساخت دیوارهای چوبی بر روی زمین و برپا کردن آن ها به حالت قائم، خانه ها و انبارهای خود را می ساخته اند. در اوایل قرن بیستم میلادی، این روش برای دیوارهای بتن مسلح پیش ساخته مورد استفاده قرار می گرفت. کلنل رابرت آیکن ( Colonel Robert Aiken ) ، به عنوان اولین سازنده این سیستم، تعداد زیادی از سازه ها را به این روش در بین سال های ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۰ در ایالت ایلینوی و اوهایو با استفاده از یک قالب به عرض ۲۳ متر و ارتفاع ۲/۸ متر ساخت. کلیسای یادبود زیون ( صهیون ) در ایلینوی نیز که در سال ۱۹۱۰ به این شیوه ساخته شده است، تاکنون پابرجاست.
با این حال، استفاده از روش فوق تا پایان جنگ جهانی دوم مقبولیت چندانی در بین مجریان ساختمان پیدا نکرد. از ۱۹۵۰ میلادی با ظهور جرثقیل های متحرک و بتن آماده، استفاده از این روش شتابی روزافزون به خود گرفت.
هم اکنون سالیانه حدود ۷۰۰۰ ساختمان در بیش از ۱۰۰ کشور جهان به این روش ساخته می شوند. استفاده از روش تیلت آپ در ایالات متحده، استرالیا و نیوزیلند متداول بوده است. این شیوه اجرا، در سال های اخیر در انگلستان و ایرلند نیز رایج شده است.
wiki: تیلت آپ