ترکیب پیتزبورگ بی ( به انگلیسی: Pittsburgh compound B ) یا ( PiB ) یک آنالوگ رادیواکتیو تیوفلاوین T است که می تواند در اسکن های توموگرافی گسیل پوزیترون برای تصویربرداری از پلاک های بتا آمیلوئید در بافت عصبی استفاده شود. با توجه به این ویژگی، ترکیب B پیتسبورگ ممکن است در مطالعات تحقیقاتی بیماری آلزایمر استفاده شود.
تاریخچه:
تشخیص قطعی بیماری آلزایمر تنها پس از اثبات وجود پلاک های بتا آمیلوئید ( Aβ ) و درهم تنیدگی های نوروفیبریلاری، نشانه های پاتولوژیک بیماری آلزایمر در بافت مغز، معمولاً در کالبد شکافی انجام می شود. در حالی که اختلالات شناختی بیماری را می توان در طول دوره بیماری تحت نظر داشت، پزشکان هیچ راه مطمئنی برای نظارت بر پیشرفت پاتولوژیک بیماری نداشتند. با توجه به این واقعیت، درک روشنی از فرآیند رسوب آمیلوئید و چگونگی ارتباط رسوبات آمیلوئید با علائم شناختی بیماری آلزایمر هنوز مشخص نیست. در حالی که مراکز پیشرفته برای درمان بیماری آلزایمر قادر به تشخیص این بیماری بر اساس تظاهرات بالینی آن با اطمینان کمی هستند، تشخیص افتراقی بیماری آلزایمر از سایر بیماری های مرتبط با زوال عقل ها کمتر ممکن است. علاوه بر این، از آنجایی که درمان های اصلاح کننده برای بیماری آلزایمر که به رسوبات بتا آمیلوئید از مغز حمله می کنند و آن ها را از مغز حذف می کنند، وارد آزمایش های بالینی می شوند، توسعه ی یک ابزار برای ارزیابی اثربخشی آن ها در پاکسازی رسوبات آمیلوئید پس از مرگ، بسیار مورد نیاز بود.
برای پاسخ به این نیازها، یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه پیتزبورگ به رهبری روانپزشک سالمندان ویلیام ای. کلانک و رادیوشیمیدان چستر آ. ماتیس، بنزوتیازول های خنثی ناشی از تیوفلاوین T را سنتز کردند که شامل تعداد کمی از ترکیبات با خواص مناسب برای استفاده به عنوان یک عامل تصویربرداری توموگرافی گسیل پوزیترون یکی از این ترکیبات، 2 - ( 4' - متیلامینوفنیل ) - 6 - هیدروکسی بنزوتیازول، بر روی افراد انسانی آزمایش شد. تیم دانشگاه پیتسبورگ با تیمی از محققان دانشگاه اوپسالا در شهر اوپسالا، سوئد، برای انجام اولین آزمایشات این عامل جدید در موضوعات تحقیقاتی انسانی، همکاری کرد. از آنجایی که این دومین ترکیب تحقیقاتی از این کلاس بود که از گروه دانشگاه پیتسبورگ به اوپسالا فرستاده شد، تیم سوئدی آن را به سادگی Pittsburgh Compound - B نامیدند، که آن را نیز به اختصار "PiB" نامیدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتاریخچه:
تشخیص قطعی بیماری آلزایمر تنها پس از اثبات وجود پلاک های بتا آمیلوئید ( Aβ ) و درهم تنیدگی های نوروفیبریلاری، نشانه های پاتولوژیک بیماری آلزایمر در بافت مغز، معمولاً در کالبد شکافی انجام می شود. در حالی که اختلالات شناختی بیماری را می توان در طول دوره بیماری تحت نظر داشت، پزشکان هیچ راه مطمئنی برای نظارت بر پیشرفت پاتولوژیک بیماری نداشتند. با توجه به این واقعیت، درک روشنی از فرآیند رسوب آمیلوئید و چگونگی ارتباط رسوبات آمیلوئید با علائم شناختی بیماری آلزایمر هنوز مشخص نیست. در حالی که مراکز پیشرفته برای درمان بیماری آلزایمر قادر به تشخیص این بیماری بر اساس تظاهرات بالینی آن با اطمینان کمی هستند، تشخیص افتراقی بیماری آلزایمر از سایر بیماری های مرتبط با زوال عقل ها کمتر ممکن است. علاوه بر این، از آنجایی که درمان های اصلاح کننده برای بیماری آلزایمر که به رسوبات بتا آمیلوئید از مغز حمله می کنند و آن ها را از مغز حذف می کنند، وارد آزمایش های بالینی می شوند، توسعه ی یک ابزار برای ارزیابی اثربخشی آن ها در پاکسازی رسوبات آمیلوئید پس از مرگ، بسیار مورد نیاز بود.
برای پاسخ به این نیازها، یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه پیتزبورگ به رهبری روانپزشک سالمندان ویلیام ای. کلانک و رادیوشیمیدان چستر آ. ماتیس، بنزوتیازول های خنثی ناشی از تیوفلاوین T را سنتز کردند که شامل تعداد کمی از ترکیبات با خواص مناسب برای استفاده به عنوان یک عامل تصویربرداری توموگرافی گسیل پوزیترون یکی از این ترکیبات، 2 - ( 4' - متیلامینوفنیل ) - 6 - هیدروکسی بنزوتیازول، بر روی افراد انسانی آزمایش شد. تیم دانشگاه پیتسبورگ با تیمی از محققان دانشگاه اوپسالا در شهر اوپسالا، سوئد، برای انجام اولین آزمایشات این عامل جدید در موضوعات تحقیقاتی انسانی، همکاری کرد. از آنجایی که این دومین ترکیب تحقیقاتی از این کلاس بود که از گروه دانشگاه پیتسبورگ به اوپسالا فرستاده شد، تیم سوئدی آن را به سادگی Pittsburgh Compound - B نامیدند، که آن را نیز به اختصار "PiB" نامیدند.
wiki: ترکیب پیتزبورگ بی