( تب آوردن ) تب آوردن. [ ت َ وَ دَ ] ( مص مرکب ) موجب علت تب شدن. گرفتار تب کردن کسی را : به حلوا گرچه طبعت میل داردگرافزون خورده باشی هم تب آرد.( منسوب به نظامی ).
