بهسازی نژاد

دانشنامه آزاد فارسی

بِهْسازی نِژاد (eugenics)
مطالعۀ روش های پروراندن ویژگی های جسمی و ذهنی انسان. حزب نازی آلمان، در دهۀ ۱۹۳۰ و اوایل دهۀ ۱۹۴۰، از نتایج این مطالعات سوءاستفاده کرد و تلاش برای ازمیان بردن همۀ گروه های قومی و اجتماعی و اجرای برنامه های تولید مثل گزینشی را موجّه جلوه داد. امروزه بهسازی نژاد بیشتر به مطالعۀ روش ریشه کن کردن بیماری های وراثتی (ژنتیک) می پردازد. این اصطلاح را فرانسیس گالتون وضع کرد (۱۸۸۳). اصولاً این مفهوم در اواخر قرن ۱۹ برای بهبود بخشیدن به رفتار و هوش انسان به کار می رفت. سنگاپور نخستین کشور دموکراتی بود که آشکارا سیاست بهسازی نژاد را درپیش گرفت (۱۹۸۶). بنابر این سیاست، به زنان فارغ التحصیل از دانشگاه به ازای به دنیا آوردن هر فرزند افزایش حقوق تعلق می گیرد و به زنانی که تحصیلات دانشگاهی ندارند، به شرطی که پس از اولین یا دومین فرزند عقیم شوند، کمک خرید مسکن تعلق می گیرد. در چین، بنابر قانون مصوّب ژوئن ۱۹۹۵، ناقلانِ برخی از بیماری های وراثتی حق ازدواج ندارند، مگر آن که عقیم شوند یا به مدت طولانی از بچه دارشدن جلوگیری کنند. همۀ زوج ها پیش از ازدواج باید از لحاظ وراثتی آزمایش شوند.

پیشنهاد کاربران

بپرس