بَدیعُ الدّین تُرکویِ سیستانی (نیمۀ دوم قرن ۶ و نیمۀ اول قرن ۷ق)
(متخلص به بدیعی) شاعر ایرانی. برخی منابع نامش را بدیع الزمان نوشته اند. بدیعی دوست سراجی سجزی بود. مدتی در خدمت تاج الدین ابوالمکارم حاکم مکران به سر برد و قصیده ای ۹۰بیتی در ستایش وی سروده است. دیوان بدیع الدین ازمیان رفته، ولی در تذکره ها اشعاری از او آمده است. از قصیده ای که در ستایش عین الدوله والدین بهرام شاه حرب ( ـ ۶۱۸ق) سروده.
(متخلص به بدیعی) شاعر ایرانی. برخی منابع نامش را بدیع الزمان نوشته اند. بدیعی دوست سراجی سجزی بود. مدتی در خدمت تاج الدین ابوالمکارم حاکم مکران به سر برد و قصیده ای ۹۰بیتی در ستایش وی سروده است. دیوان بدیع الدین ازمیان رفته، ولی در تذکره ها اشعاری از او آمده است. از قصیده ای که در ستایش عین الدوله والدین بهرام شاه حرب ( ـ ۶۱۸ق) سروده.
wikijoo: بدیع_الدین_ترکوی_سیستانی