بخش آلاسکا. بخش آلاسکا ( به انگلیسی: Department of Alaska ) به نوع اداره آلاسکا از زمان خرید این منطقه توسط ایالات متحده آمریکا در سال ۱۸۶۷ تا زمان سازمان دهی آن به عنوان ناحیه آلاسکا در سال ۱۸۸۴ گفته می شود
بخش هایی از آلاسکا توسط ۲ نفر از رهگذران روسی با نام های «میخائیل گووزدیوف» و «ایوان فیودروف» در سال ۱۷۳۲ میلادی کشف شد؛ ولی اولین ساکنان روسی آلاسکا پس از گذشت نیم قرن در این منطقه سکنی گزیدند. آلاسکا در اوایل به خاطر وجود بازارهای خوب پوست، درآمد مطلوبی را برای روسیه دربرداشت ولی در اواسط ۱۹ میلادی، سرزمین های آمریکایی روسیه دیگر درآمدی برای امپراتوری روسیه نداشت. در زمان فروش نیز آلاسکا با تنها ۲۵۰۰ نفر سکنهٔ روس و ۶۰ هزار سکنه از اقوام سرخ پوست و اسکیمو، یکی از مناطق دورافتاده و محروم امپراتوری روسیه به شمار می آمد.
اولین جرقه های فروش آلاسکا در روسیه به سال ۱۸۵۴ میلادی و به زمان جنگ کریمه برمی گردد. این سرزمین دورافتاده می توانست طعمهٔ خوبی برای بریتانیا باشد. در این زمان آمریکا به روسیه پیشنهاد کمک و پشتیبانی می دهد. بدین ترتیب که آمریکا با اسناد ساختگی و پرداخت ۷٬۶ میلیون دلار این منطقه را از روسیه خریداری نموده و به نحوی با اعلام پیوستن این سرزمین به خاک خودش، از آن دفاع می نماید؛ ولی انگلیسی ها بی تفاوت از موضوع منطقهٔ آلاسکا عبور کرده به حمایتی که از سوی آمریکا واقع شد نیاز نشد. سرانجام جنگ به پایان رسید ولی ایدهٔ فروش منطقهٔ دورافتادهٔ آلاسکا همچنان ذهن دولتمردان و سیاستمداران روسیه را به خود درگیر نمود. تزار آلکساندر دوم پس مدت ها گفتگو و مشورت با روشنفکران و وزرای خود، سرانجام تصمیم نهایی خود را دربارهٔ قسمت آمریکایی روسیه این چنین بیان کرد: "خواهم فروخت!"
در بهار سال ۱۸۶۷ میلادی آقای «ادوارد استکل» سفیر روسیه در واشینگتن طی دیداری با آقای «ویلیام سوارد» وزیر امور خارجهٔ ایالات متحده دربارهٔ نحوه و شرایط انجام این معامله به بحث و گفتگو پرداخت. مدتی نگذشت که طرفین بر تمامی مفاد تفاهمنامه به توافق رسیدند و همه چیز تمام شده به نظر می رسید؛ ولی این موضوع با دخالت و مخالفت شدید اعضای مجلس سنا و نمایندگان پارلمان آمریکا رو به رو شد. در این زمان بود که موجی از مخالفت ها و انتقاد علیه تصمیم «ویلیام سوارد» و «اندرو جانسون» رئیس جمهور ایالات متحده آغاز شد. سیاستمداران خشمگین به منطقهٔ آلاسکا لقب «باغ وحش خرس های سفید جانسون» داده و نمایندگان مجلس نمی توانستند بفهمند که این سرزمین های بایر و دورافتاده به چه درد آمریکا می خورند. بیشترین مخالفت با ایده های آقای سوارد و خرید آلاسکای بی مصرف از سوی نمایندهٔ امور خارجهٔ کمیتهٔ سنای آمریکا آقای «چالز سانمیر» بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبخش هایی از آلاسکا توسط ۲ نفر از رهگذران روسی با نام های «میخائیل گووزدیوف» و «ایوان فیودروف» در سال ۱۷۳۲ میلادی کشف شد؛ ولی اولین ساکنان روسی آلاسکا پس از گذشت نیم قرن در این منطقه سکنی گزیدند. آلاسکا در اوایل به خاطر وجود بازارهای خوب پوست، درآمد مطلوبی را برای روسیه دربرداشت ولی در اواسط ۱۹ میلادی، سرزمین های آمریکایی روسیه دیگر درآمدی برای امپراتوری روسیه نداشت. در زمان فروش نیز آلاسکا با تنها ۲۵۰۰ نفر سکنهٔ روس و ۶۰ هزار سکنه از اقوام سرخ پوست و اسکیمو، یکی از مناطق دورافتاده و محروم امپراتوری روسیه به شمار می آمد.
اولین جرقه های فروش آلاسکا در روسیه به سال ۱۸۵۴ میلادی و به زمان جنگ کریمه برمی گردد. این سرزمین دورافتاده می توانست طعمهٔ خوبی برای بریتانیا باشد. در این زمان آمریکا به روسیه پیشنهاد کمک و پشتیبانی می دهد. بدین ترتیب که آمریکا با اسناد ساختگی و پرداخت ۷٬۶ میلیون دلار این منطقه را از روسیه خریداری نموده و به نحوی با اعلام پیوستن این سرزمین به خاک خودش، از آن دفاع می نماید؛ ولی انگلیسی ها بی تفاوت از موضوع منطقهٔ آلاسکا عبور کرده به حمایتی که از سوی آمریکا واقع شد نیاز نشد. سرانجام جنگ به پایان رسید ولی ایدهٔ فروش منطقهٔ دورافتادهٔ آلاسکا همچنان ذهن دولتمردان و سیاستمداران روسیه را به خود درگیر نمود. تزار آلکساندر دوم پس مدت ها گفتگو و مشورت با روشنفکران و وزرای خود، سرانجام تصمیم نهایی خود را دربارهٔ قسمت آمریکایی روسیه این چنین بیان کرد: "خواهم فروخت!"
در بهار سال ۱۸۶۷ میلادی آقای «ادوارد استکل» سفیر روسیه در واشینگتن طی دیداری با آقای «ویلیام سوارد» وزیر امور خارجهٔ ایالات متحده دربارهٔ نحوه و شرایط انجام این معامله به بحث و گفتگو پرداخت. مدتی نگذشت که طرفین بر تمامی مفاد تفاهمنامه به توافق رسیدند و همه چیز تمام شده به نظر می رسید؛ ولی این موضوع با دخالت و مخالفت شدید اعضای مجلس سنا و نمایندگان پارلمان آمریکا رو به رو شد. در این زمان بود که موجی از مخالفت ها و انتقاد علیه تصمیم «ویلیام سوارد» و «اندرو جانسون» رئیس جمهور ایالات متحده آغاز شد. سیاستمداران خشمگین به منطقهٔ آلاسکا لقب «باغ وحش خرس های سفید جانسون» داده و نمایندگان مجلس نمی توانستند بفهمند که این سرزمین های بایر و دورافتاده به چه درد آمریکا می خورند. بیشترین مخالفت با ایده های آقای سوارد و خرید آلاسکای بی مصرف از سوی نمایندهٔ امور خارجهٔ کمیتهٔ سنای آمریکا آقای «چالز سانمیر» بود.
wiki: بخش آلاسکا