باورداشت. [ وَ ] ( مص مرکب مرخم ، اِ مرکب ) قبول. پذیرفت. قبول داشتن. پذیرفتن. ثقه : گفتند توکل چیست ؟ گفت : الثقة باﷲ؛ باورداشت خدای در روزی. ( تذکرة الاولیاء عطار ).
نام پارسی برای واژه عربی "ایمان" می باشد. . . "باورداشتن" به پذیرش باطنی از هر نکته گفته می شود بدون پافشاری بر درستی آن.+ عکس و لینک