بازار محله

لغت نامه دهخدا

بازار محله. [ م َ ح َل ْ ل َ / ل ِ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان سیارستاق ییلاقی بخش رودسر شهرستان لاهیجان که در 51 هزارگزی جنوب رودسر و 15 هزارگزی جنوب سی پل در کوهستان واقع است. منطقه ای است سردسیر با 52 تن سکنه. آبش از چشمه سار، محصولش غلات ، شغل مردمش زراعت ، راهش مالرو و صعب العبور است. اکثر مردمش در زمستان به گیلان میروند. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ). و رجوع به سفرنامه استراباد و مازندران رابینو صص 105-116 شود.

بازار محله. [ م َ ح َل ْ ل َ / ل ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان گلیجان شهرستان شهسوار که در13 هزارگزی باختر شهسوار و 4 هزارگزی جنوب شوسه شهسوار به رامسر در دشت قرار گرفته است. هوایش معتدل ومرطوب و دارای 260 تن سکنه میباشد. آبش از رودخانه ٔچالکرود و محصولش برنج ، مرکبات و شغل مردمش زراعت وراهش مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 ).

گویش مازنی

/baazaar mahalle/ روستایی از دهستان گلیجان قشلاقی تنکابن

دانشنامه آزاد فارسی

بازار محله (تهران). بازار، محلّه (تهران)
هستۀ اصلی شهر تهران در دورۀ صفویان و قدیمی ترین محله آن در پیرامون بازار تشکیل شده و محلۀ عودلاجان از شرق و سنگلج از غرب و تا حدودی شمال و جنوب آن توسعه یافته بودند. در دوران قاجار، محدودۀ آن از جنوب، اواخر بازار عباس آباد، شرق و غرب خیابان های سیروس و سیدناصرالدین و از شمال خیابان بوذرجمهری (پانزده خرداد کنونی) بود. از طریق دروازه های حضرت عبدالعظیم و دروازه غار (میدان هرندی کنونی) با خارج از حصار شهر ارتباط داشت. به پنج پاتوق تقسیم می شد و بیست آب انبار، دو یخچال، دوازده حمام، چندین تیمچه، بازارچه و بازار ازجمله بازارچۀ ظل السلطانی و بازار امیر وجیه السلطنه در آن بود. خانۀ وزیرمختار انگلستان، خانۀ امیرکبیر، مدرسۀ دارالشفاء، مدرسۀ چال، و ضرابخانه از بناهای مهم محلۀ بازار بودند. در فاصلۀ دروازۀ حضرت عبدالعظیم و خانۀ وزیرمختار، در شمال خیابان مولوی امروزی، چال عظیمی بود که زنبورک خانه در آن مستقر بود و به آن گود زنبورک خانه می گفتند. بخش های اصلی محلۀ بازار، محله های خلج ها و پاچنار، چال سیلابی و بیرون دروازه بود که به چندین کوچه و گذر ازجمله کوچۀ غریبان، گذر تکیۀ نوروز خان، گذر حمام چال، کوچۀ ارامنه، کوچۀ کمیسری، گذر فیلخانه، میان گود و میدان تخته پل (سبزه میدان) تقسیم می شدند. بقعۀ امامزادۀ زید از دورۀ صفویان، بقعۀ هفت تنان، مسجد جامع یا جمعه یا جامعه (از قرن ۹ق) و مسجدهای شاه و سیدعزیزالله از دورۀ فتحعلی شاه قاجار، و مسجد و مدرسه شیخ عبدالحسین (قرن ۱۳ق)، آثار تاریخی محلۀ بازار قدیم اند. بخشی از بقعۀ امامزاده زید در اواخر دورۀ رضاشاه پهلوی به دبستان حافظ تبدیل شد. از مدرسه های دیگر محلۀ بازار، مدرسۀ ثروت بود که بعدها به قریب تغییرنام داد.

بازار محله (رشت). بازار، محلّه (رشت)
در رشت در مجاورت محله صیقلان. مسجد جامع رشت از دورۀ فتحعلی شاه قاجار، مسجد گلشن، مسجد باباولی در تکیۀ سرِ میدان بزرگ، مسجد کاسه فروشان یا مسجد آقا حبیب الله در بازار کاسه فروشان و مدرسه دوطبقه نایب الصدر در بازار زرکشان نزدیک میدان کوچک، در این محله است. از شاگردان این مدرسه میرزا کوچک خان جنگلی بود. از قسمت های دیگر آن، بازار زرگرها، سرای محتشم و سرای ملک است. مسجد، مدرسه و تکیۀ حاجی محمدخان در جیرکوه یا حسن آبادِ محله بازار بود که مقداری از آن در دورۀ پهلوی ضمن احداث خیابان رضاشاه تخریب و بعدها در جای آن مسجدی تازه احداث شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس