به دامنه حرکتی پیرامون یک مفصل، انعطاف پذیری می گویند.
چند نوع انعطاف پذیری اساسی وجود دارد: انعطاف پذیری فعال و انعطاف پذیری غیرفعال. برای دستیابی به انعطاف پذیری مطلوب در یک مفصل معین، اغلب تلفیقی از حرکات انعطاف پذیری فعال و غیرفعال استفاده می شوند. [ ۱]
انعطاف پذیری فعال به شرایطی گفته می شود که در آن، ماهیچه ها پیرامون یک مفصل منقبض می شوند و یک عضو را به حرکت درمی آورند. انعطاف پذیری فعال می تواند به دو صورت پویا و ایستا باشد.
حرکات انعطاف پذیری فعال از نوع پویا، باعث انقباض عضلانی سریع و قوی می شود انجام چنین حرکاتی توصیه نمی شود.
انعطاف پذیری فعال از نوع ایستا، انقباض های مداوم و آهسته را موجب می شود.
انعطاف پذیری غیرفعال به شرایطی گفته می شود که در آن، یک نیروی خارجی، یک اندام را به حرکت درمی آورد تا به نقطه نهایی حرکت خود برسد. [ ۲]
• ساختار استخوانی.
• اندازه ماهیچه های پیرامون مفصل.
• بافت پیوندی موجود در مفاصل.
• قدرت ماهیچه ها و بافت های پیوندی احاطه کننده مفصل.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفچند نوع انعطاف پذیری اساسی وجود دارد: انعطاف پذیری فعال و انعطاف پذیری غیرفعال. برای دستیابی به انعطاف پذیری مطلوب در یک مفصل معین، اغلب تلفیقی از حرکات انعطاف پذیری فعال و غیرفعال استفاده می شوند. [ ۱]
انعطاف پذیری فعال به شرایطی گفته می شود که در آن، ماهیچه ها پیرامون یک مفصل منقبض می شوند و یک عضو را به حرکت درمی آورند. انعطاف پذیری فعال می تواند به دو صورت پویا و ایستا باشد.
حرکات انعطاف پذیری فعال از نوع پویا، باعث انقباض عضلانی سریع و قوی می شود انجام چنین حرکاتی توصیه نمی شود.
انعطاف پذیری فعال از نوع ایستا، انقباض های مداوم و آهسته را موجب می شود.
انعطاف پذیری غیرفعال به شرایطی گفته می شود که در آن، یک نیروی خارجی، یک اندام را به حرکت درمی آورد تا به نقطه نهایی حرکت خود برسد. [ ۲]
• ساختار استخوانی.
• اندازه ماهیچه های پیرامون مفصل.
• بافت پیوندی موجود در مفاصل.
• قدرت ماهیچه ها و بافت های پیوندی احاطه کننده مفصل.
wiki: انعطاف پذیری مفصل