آندره مکین. آندره مکین ( به فرانسه: Andreï Makine ) نویسنده فرانسوی روسی تبار و برنده جایزه گنکور ۱۹۹۵ است.
آندره مکین در سال ۱۹۵۷ در کرانسویارسک سیبری زاده می شود اولین قصه های دوران کودکیش را از جد مادری اش به زبان فرانسه می شنود و همین امر بی گمان باعث دلبستگی و شیفتگی فراوان او به زندگی در فرانسه می گردد. در بدو ورود به فرانسه در سال ۱۹۸۷ کتابهای «دختر یک قهرمان اتحاد جماهیر شوروی» و «اعترافات یک پرچمدار شکست خورده» را برای مؤسسات انتشاراتی فرانسوی فرستاد و هر بار بدون اینکه خوانده شوند به او برگردانده شدند مکین در ابتدا تصمیم گرفت آثارش را با نام های مستعار مختلف و به عنوان ادبیات ترجمه شده روسی به فرانسه برای ناشران بفرستد او حتی مجبور شد «اعترافات یک پرچمدار شکست خورده» را به زبان روسی شکسته بسته ای نوشته و نسخه اصلی را با نام مترجمی که وجود خارجی نداشت و نام فامیل مادربزرگ مکین را یدک می کشید ارائه دهد و تنها بدین ترتیب بود که اولین کتابش به چاپ رسید. مکین با کتاب «به یاد رودخانه عشق» از گمنامی خارج شد و بالاخره کتاب «وصیت نامه فرانسوی» بود که برای این نویسنده روس که به خود لقب «نویسنده منحوس» داده است جایزه گنکور و جایزه مدیسی را به ارمغان آورد.
مؤلفه های عمده آثار مکین را به طور کلی می توان تجربه هول انگیز و شخصی او از دوران تلخ استالینیسم و تبعات وحشتناک آن در کلیت اجزای فرهنگی و سیاسی کشور روسیه دانست و این نکته بیشتر از آن جهت حائز اهمیت است که آندره مکین در غالب آثار خود توانسته این تجربه تلخ شخصی را با جادوی ادبیات و رمان، همه گیر و عمومی کند. آندره مکین زبان فرانسه را بسیار ماهرانه بکار می گیرد و همین توانایی آثار او را نسبت به سایر نویسندگان هم دورة خود ویژه و متمایز می کند. او در آخرین کتابش با عنوان «جرم الگا آربلینا» داستانی رسواکننده که می تواند سوژه ای یک رمان پلیسی باشد را شرح می دهد و با استفاده از زبانی به غایت شاعرانه خواننده را وادار می کند هنوز به رؤیا باور داشته باشد. در برخورد اول با آثار و نوشته های مکین و با نگاهی اجمالی به رمانهایی که در طی دورة پانزده سال اقامت خود در فرانسه خلق کرده است با نویسنده ای مواجه می شویم که همان گونه که در بیان خود و در استفاده از زبان دوگانه است، در اندیشه و درونمایه داستانهای خود نیز با این دوگانگی دست و پنجه نرم می کند. در زبان دوگانه است، زیرا فرانسه اش سرشار از تصاویر فرهنگ اسلاو می باشد، تصاویری که از دوران کودکی در ذهن انباشته است، اما از سوی دیگر ظرافتهای زبان فرانسه را نیز به زیبایی به کار می برد و در بیانش روح این زبان جاری می باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآندره مکین در سال ۱۹۵۷ در کرانسویارسک سیبری زاده می شود اولین قصه های دوران کودکیش را از جد مادری اش به زبان فرانسه می شنود و همین امر بی گمان باعث دلبستگی و شیفتگی فراوان او به زندگی در فرانسه می گردد. در بدو ورود به فرانسه در سال ۱۹۸۷ کتابهای «دختر یک قهرمان اتحاد جماهیر شوروی» و «اعترافات یک پرچمدار شکست خورده» را برای مؤسسات انتشاراتی فرانسوی فرستاد و هر بار بدون اینکه خوانده شوند به او برگردانده شدند مکین در ابتدا تصمیم گرفت آثارش را با نام های مستعار مختلف و به عنوان ادبیات ترجمه شده روسی به فرانسه برای ناشران بفرستد او حتی مجبور شد «اعترافات یک پرچمدار شکست خورده» را به زبان روسی شکسته بسته ای نوشته و نسخه اصلی را با نام مترجمی که وجود خارجی نداشت و نام فامیل مادربزرگ مکین را یدک می کشید ارائه دهد و تنها بدین ترتیب بود که اولین کتابش به چاپ رسید. مکین با کتاب «به یاد رودخانه عشق» از گمنامی خارج شد و بالاخره کتاب «وصیت نامه فرانسوی» بود که برای این نویسنده روس که به خود لقب «نویسنده منحوس» داده است جایزه گنکور و جایزه مدیسی را به ارمغان آورد.
مؤلفه های عمده آثار مکین را به طور کلی می توان تجربه هول انگیز و شخصی او از دوران تلخ استالینیسم و تبعات وحشتناک آن در کلیت اجزای فرهنگی و سیاسی کشور روسیه دانست و این نکته بیشتر از آن جهت حائز اهمیت است که آندره مکین در غالب آثار خود توانسته این تجربه تلخ شخصی را با جادوی ادبیات و رمان، همه گیر و عمومی کند. آندره مکین زبان فرانسه را بسیار ماهرانه بکار می گیرد و همین توانایی آثار او را نسبت به سایر نویسندگان هم دورة خود ویژه و متمایز می کند. او در آخرین کتابش با عنوان «جرم الگا آربلینا» داستانی رسواکننده که می تواند سوژه ای یک رمان پلیسی باشد را شرح می دهد و با استفاده از زبانی به غایت شاعرانه خواننده را وادار می کند هنوز به رؤیا باور داشته باشد. در برخورد اول با آثار و نوشته های مکین و با نگاهی اجمالی به رمانهایی که در طی دورة پانزده سال اقامت خود در فرانسه خلق کرده است با نویسنده ای مواجه می شویم که همان گونه که در بیان خود و در استفاده از زبان دوگانه است، در اندیشه و درونمایه داستانهای خود نیز با این دوگانگی دست و پنجه نرم می کند. در زبان دوگانه است، زیرا فرانسه اش سرشار از تصاویر فرهنگ اسلاو می باشد، تصاویری که از دوران کودکی در ذهن انباشته است، اما از سوی دیگر ظرافتهای زبان فرانسه را نیز به زیبایی به کار می برد و در بیانش روح این زبان جاری می باشد.
wiki: آندره مکین