امپراتوری روم مقارن ظهور اسلام

[ویکی فقه] امپراتوری روم شرقی (بیزانس) یکی از دو قدرت مهم در دوره پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) بوده است. (ایران نیز از قدرتهای مهم این زمان بوده است. ) این کشور وارث امپراتوری روم غربی بود که در سال ۴۷۶ میلادی سقوط کرده بود و مرکز آن قسطنطنیه (استانبول فعلی) بود. سال ۴۷۶م به دنبال شورش بردگان از داخل و هجوم بربرها که از خارج آمده بودند و در رم ساکن شده بودند امپراتوری روم غربی سقوط کرد. مناطق بسیاری از اروپا که در واقع جزء قلمرو این امپراتوری بود، تحت سلطه امپراتوری روم شرقی (بیزانس) قرار گرفت.با این وجود عواملی دست به دست هم داده و موجبات ضعف و سقوط آن را فراهم کرد.
امپراتوری روم شرقی سرزمین وسیعی از جمله جنوب اروپا، بالکان، آناتولی، شمال سوریه، بخشی از بین النهرین، مصر و شمال آفریقا را شامل می شد.
عوامل ضعف امپراطوری
به نظر می رسد به منظور بررسی اوضاع این امپراطوری در دوره پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) باید کمی به عقب تر بازگردیم و به دوره ای اشاره کنیم که ژوستی نین (۵۲۷تا ۵۶۵م) در قسطنطنیه قدرت را در دست داشته است. مسائل پیش آمدهِ این دوره در حوادث بعد از آن کاملا تاثیرگزار بوده است. در همین دوره حکومت بیزانس گرفتار هرج و مرج شد. قانون های خشن و ماموران مالیاتی چپاول گر، ملت روم را ناراضی کرد. خرابی های ناشی از جنگ های دوره ژوستی نین نارضایتی مردم و اسباب ضعف امپراتوری را فراهم کرد.
← اسراف و تبذیر
امپراتوری روم شرقی (بیزانس) تا سال ۱۴۵۳میلادی تداوم یافت و سپس به دست اسلاوها، اعراب و سرانجام توسط ترکان سلجوقی فتح شد.