الیزابت ملکه مادر

الیزابت آنجلا مارگریت بووِز - لیون ( انگلیسی: Elizabeth Angela Marguerite Bowes - Lyon؛ ۴ اوت ۱۹۰۰ − ۳۰ مارس ۲۰۰۲ ) از ۱۱ دسامبر ۱۹۳۶ تا ۶ فوریهٔ ۱۹۵۲ به عنوان همسر جرج ششم، ملکهٔ پادشاهی متحد و قلمروهای مشترک المنافع بود. او از زمان به قدرت رسیدن همسرش در سال ۱۹۳۶ تا زمان منحل شدن راج بریتانیا در اوت ۱۹۴۷ آخرین امپراتریس هند بود. پس از مرگ همسرش، او با نام ملکه الیزابت، ملکهٔ مادر[ ۱] شناخته شد تا با دخترش، ملکه الیزابت دوم، اشتباه نشود.
الیزابت که در خانواده ای از اشراف بریتانیایی متولد شد، در سال ۱۹۲۳ زمانی که با دوک یورک، دومین پسر شاه جرج پنجم و ملکه ماری ازدواج کرد، به شهرت رسید. این زوج و دخترانشان الیزابت و مارگارت مظهر ایده های سنتی خانواده و خدمات عمومی بودند. [ ۲] دوشس انواع مختلفی از نامزدی های عمومی را به انجام رساند و به دلیل چهره همیشه شاد خود شناخته شد. [ ۳]
در سال ۱۹۳۶، زمانی که ادوارد هشتم، برای ازدواج با مطلقه آمریکایی، والیس سیمپسون، از سلطنت کناره گیری کرد، شوهر الیزابت به طور غیرمنتظره ای پادشاه شد. الیزابت سپس ملکه هم نشین شد. او قبل از شروع جنگ جهانی دوم، همسرش را در سفرهای دیپلماتیک به فرانسه و آمریکای شمالی همراهی کرد. در طول جنگ، خلق و خوی به ظاهر تسلیم ناپذیر او به مردم بریتانیا روحیه می داد. پس از جنگ، سلامتی شوهرش رو به وخامت گذاشت و او در سن ۵۱ سالگی بیوه شد. دختر بزرگش، الیزابت ۲۵ ساله، ملکه جدید شد.
پس از مرگ ملکه ماری در سال ۱۹۵۳، الیزابت به عنوان مادر خانواده سلطنتی بریتانیا در نظر گرفته شد. در سال های آخر زندگی، او به طور مداوم یکی از اعضای برجستهٔ خانواده بود، حتی در زمان هایی که دیگر خانواده های سلطنتی گرفتار سطح پایینی از محبوبیت در میان مردم بودند. [ ۴] او تا چند ماه قبل از مرگش در ۱۰۱ سالگی، هفت هفته پس از مرگ دختر کوچکترش، شاهدخت مارگارت، به زندگی اجتماعی فعالانه اش ادامه داد.