الیاء
لغت نامه دهخدا
الیاء. [ اَل ْ ] ( ع ص ) مؤنث اَلیان ، بمعنی بزرگ سرین و دنبه آور و بزرگ دنبه. ج ، اَلایا. ( از اقرب الموارد ).
الیاء. [ اِ ] ( اِخ ) رجوع به الیا و ایلیا و بیت المقدس شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید