( التجا آوردن ) التجا آوردن. [ اِ ت ِ وَ دَ ] ( مص مرکب ) پناه آوردن. پناه بردن. التجا بردن. التجا کردن : رساند رایت منصور بر فلک حافظکه التجا بجناب شهنشهی آورد.حافظ.
