اقلیت ها در ترکیه

اقلیت ها در ترکیه ( انگلیسی: Minorities in Turkey ) یک بخش قابل توجهی از جمعیت ترکیه را تشکیل می دهد به طوری که تخمین زده می شود که حداقل سی تا چهل درصد از توده مردم ترکیه ( حدود ۲۵ تا ۳۲ میلیون نفر در سال ۲۰۱۷ ) ، به یکی از اقلیت های قومی تعلق دارند. به طرز مشکوکی مقدار اقلیت های قومی توسط دولت ترکیه کم در نظر گرفته می شود به طوری که حدود ۶ میلیون نفر از کردهایی که به زبان ترکی صحبت می کنند را ممکن است ترک در نظر بگیرند. بسیاری از آلبانیایی ها، یونانی های پونتیک، کردها، عرب ها، بوسنیاک ها، چرکس ها و چچن ها به طور معمول و بر طبق قانون قومیت ترکیه ( Ethnic Turkish Law ) ترک در نظر گرفته می شوند. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴]
تغییر نام های جغرافیایی در ترکیه از سال ۱۹۱۳ میلادی تا زمان حاضر در دوران امپراتوری عثمانی و جمهوری ترکیه در فواصل معین و پیاپی در قسمت بزرگی از مناطق جغرافیایی آن خطه صورت گرفت. جمهوری ترکیه به منظور ادامه سیاست ترک سازی و تحکیم زبان اصلی ( با اعلام زبان ترکی به عنوان زبان رسمی آن کشور ) خود شروع به تغییر نام های تاریخی آن مناطق جغرافیایی کرد که منشأ آن نام ها از ( پارسی، ارمنی، یونانی، آشوری، گرجی، بلغاری، کردی، عربی و لاز ) بود به نام های تُرکی تغییر یافت.
• مقاله اصلی: کردهای ترکیه
کردها در کشور ترکیه که پس از ترک ها بیشترین جمعیت ترکیه را تشکیل می دهند، گروهی از ترکیب جمعیتی این کشور را تشکیل می دهند. کردهای ترکیه در استان های زیادی از شرق، جنوب شرقی ( کردستان ترکیه ) و حتی مرکز ترکیه مستقر هستند. در برآورد ۲۰۱۲ مؤسسه آمار ترک استات ( The Turkish Statistical Institute ( TurkStat ) ) ، جمعیت کردهای ترکیه بیش از ۲۲ میلیون نفر ( ۲۲٬۶۹۱٬۸۲۴ ) و بیش از سی درصد از جمعیت ۷۴٬۷۰۰٬۰۰۰ نفری ترکیه را تشکیل می دهد. [ ۶] از سال ۱۹۹۰ مهاجرت اجباری از جنوب شرقی ترکیه، میلیون ها کرد را به شهرهایی مانند استانبول، آنکارا و ازمیر آورد. [ ۷] جمعیت کردها در استانبول بین ۳ تا ۴ میلیون نفر تخمین زده می شود ( سال ۱۹۹۷ ) . [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] همچنین طبق تخمین دیگری جمعیت کردها در استانبول، آنکارا، ازمیر و سایر شهرهای بزرگ ( به جز استان های کردنشین ترکیه ) در حدود ۳۵ درصد کل جمعیت کردهای ترکیه است که چیزی حدود ۶ تا ۸ میلیون می باشد. [ ۱۱]