افطحیه
لغت نامه دهخدا
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] افطحیه فرقه ای از شیعه که امامت را پس از امام صادق (علیه السلام)، حق فرزند بزرگ تر او ( عبداللّه افطح ) می دانند.
← امامت فرزند بزرگ تر
...
← امامت فرزند بزرگ تر
...
wikifeqh: افطحیه
دانشنامه آزاد فارسی
اَفْطَحیّه
(یا: فطحیه) فرقه ای شیعی، قائل به امامت عبدالله بن جعفر صادق، ملقب به افطح الرأس یا افطح الرجلین. پیروان این فرقه معتقد به امامت شش امام، یعنی تا جعفر صادق (ع) بودند و پس از آن امامت را حق پسر او می دانستند. اما عبدالله که توانایی پاسخ به پرسش های شرعی را نداشت و مورد توجه امام صادق نیز نبود، به حَشویه و مُرجِئه گروید، و ۷۰ روز پس از پدرش درگذشت. پیروان او نصی بر حقانیتش نیاوردند و پس از او، جز اندکی، از امامتش پیروی نکردند. در برخی منابع، افطحیه به عبدالله بن فطیح نامی از اهالی کوفه منسوب است.
(یا: فطحیه) فرقه ای شیعی، قائل به امامت عبدالله بن جعفر صادق، ملقب به افطح الرأس یا افطح الرجلین. پیروان این فرقه معتقد به امامت شش امام، یعنی تا جعفر صادق (ع) بودند و پس از آن امامت را حق پسر او می دانستند. اما عبدالله که توانایی پاسخ به پرسش های شرعی را نداشت و مورد توجه امام صادق نیز نبود، به حَشویه و مُرجِئه گروید، و ۷۰ روز پس از پدرش درگذشت. پیروان او نصی بر حقانیتش نیاوردند و پس از او، جز اندکی، از امامتش پیروی نکردند. در برخی منابع، افطحیه به عبدالله بن فطیح نامی از اهالی کوفه منسوب است.
wikijoo: افطحیه
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید