اعدامال

لغت نامه دهخدا

اعدامال. [ اَ ] ( نف مرکب ) اعدامالنده. کوبنده اعدا. دشمن کوب :
امین دولت و دین یوسف بن ناصر دین
برادر ملک شاه بند اعدامال.
فرخی.
آفرین گویان چو گویند آفرین در هر دیار
بر قلج طمغاج خان آن شاه اعدامال باد.
سوزنی.

پیشنهاد کاربران

بپرس