اعتراض شخص ثال

لغت نامه دهخدا

اعتراض شخص ثالث. [ اِ ت ِ ض ِ ش َ ص ِ ل ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اصطلاح حقوقی است و آن عبارت است از اعتراضی که شخصی غیر از دو طرف دعوا بحکم صادرشده میکند بمنظور ممانعت از اخلالی که حکم مزبور بحقوق او وارد می سازد، در ضمن دادخواست بدادگاه صادرکننده حکم یا قرارِ معترض ٌعلیه میدهد. ماده 582 قانون آئین دادرسی مقرر میدارد: «اگر در خصوص دعوائی حکم یا قراری صادر شود که بحقوق شخص ثالث خللی وارد آوردو آن شخص یا نماینده او در مرحله دادرسی که منتهی بحکم یا قرار شده است بعنوان اصحاب دعوا دخالت کند میتواند بر آن حکم یا قرار اعتراض نماید». و آن دو قسم است : اعتراض اصلی و اعتراض طاری ( غیراصلی ). ( از قانون آئین دادرسی مدنی ماده 584 ). رجوع به اعتراض واعتراض اصلی و اعتراض طاری و مواد 582 و 590 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس