[ویکی فقه] اعتدال قرآن (قرآن). خداوند در معرفی کتاب قرآن، آنرا کتابی معتدل و به دور از هرگونه انحراف و کژی می داند.
قرآن، کتابی معتدل و به دور از هرگونه انحراف و کژی است:۱. «وتمت کلمت ر بک صدقا وعدلا لا مبدل لکلماته وهو السمیع العلیم: و کلام پروردگار تو، با صدق و عدل، به حد تمام رسید؛ هیچ کس نمی تواند کلمات او را دگرگون سازد؛ و او شنونده داناست.» به قرینه آیه پیشین که سخن از نزول کتاب است، مقصود از «کلمت» می تواند قرآن باشد.۲. «الحمد للـه الذی انزل علی عبده الکتاب ولم یجعل له عوجا: حمد مخصوص خدایی است که این کتاب (آسمانی) را بر بنده (برگزیده) اش نازل کرد، و هیچ گونه کژی در آن قرار نداد...» ۳. «قیما لینذر باسا شدیدا من لدنه ویبشر المؤمنین الذین یعملون الصالحات ان لهم اجر ا حسنا: در حالی که ثابت و مستقیم و نگاهبان کتابهای (آسمانی) دیگر است؛ تا (بدکاران را) از عذاب شدید او بترساند؛ و مؤمنانی را که کارهای شایسته انجام می دهند، بشارت دهد که پاداش نیکویی برای آنهاست...» قیما... «قیم» در آیه به معنای معتدل و مستقیم و مستوی است که در آن تناقض نیست. کلمه عوج به فتح عین و به کسر آن به معنای انحراف است . در مجمع البیان می گوید: عوج به فتحه عین در کجی چیزهایی که محسوس وقابل دیدن هستند چون نیزه و چوب استعمال می شود، وبا کسره عین در امور نادیدنی چون اعتقادات وسخن گفتن. و شاید منظور از چیزهای مرئی آنهایی باشند که به سهولت دیده می شوند ومقصود از چیزهای نامرئی آنهایی باشند که به آسانی مشهود نیستند کما اینکه راغب در مفردات چنین گفته است : عوج به فتحه عین کجی هایی را گویند که با چشم به آسانی دیده می شوند، مانند کجی چوبی که در زمین نصب شده باشد، ولی عوج به کسره عین در کجی هائی است که با فکر و بصیرت تشخیص داده می شوند، مانند انحراف وانحنایی که در زمین مسطح است که تنها متخصصین می توانند آن را تشخیص دهند، ونیز مانند انحراف در دین و زندگی. پس بنا به گفته وی دیگر اشکالی به آیه شریفه لاتری فیها عوجا ولا امتا وارد نمی شود - دقت بفرمائید. توضیح مقصود از اینکه قرآن عوج (کجی ) نداشته ، قیّم است؛ خدای تعالی در این سوره کلامش را با ذکر ثنای خود افتتاح فرموده ، و به این نحو خود را ستوده که : قرآنی بر بنده اش نازل کرده که هیچ انحرافی از حق در آن نیست ، وآن کتاب قیم مصالح بندگانش در زندگی دنیا و آخرت است ، واز عهده این کار به خوبی برمی آید، پس همه حمدها که در ترتب خیرات وبرکات آن از روز نزولش تا روز قیامت هست ، همه برای خدا است.
قرآن، کتابی معتدل و به دور از هرگونه انحراف و کژی است:۱. «وتمت کلمت ر بک صدقا وعدلا لا مبدل لکلماته وهو السمیع العلیم: و کلام پروردگار تو، با صدق و عدل، به حد تمام رسید؛ هیچ کس نمی تواند کلمات او را دگرگون سازد؛ و او شنونده داناست.» به قرینه آیه پیشین که سخن از نزول کتاب است، مقصود از «کلمت» می تواند قرآن باشد.۲. «الحمد للـه الذی انزل علی عبده الکتاب ولم یجعل له عوجا: حمد مخصوص خدایی است که این کتاب (آسمانی) را بر بنده (برگزیده) اش نازل کرد، و هیچ گونه کژی در آن قرار نداد...» ۳. «قیما لینذر باسا شدیدا من لدنه ویبشر المؤمنین الذین یعملون الصالحات ان لهم اجر ا حسنا: در حالی که ثابت و مستقیم و نگاهبان کتابهای (آسمانی) دیگر است؛ تا (بدکاران را) از عذاب شدید او بترساند؛ و مؤمنانی را که کارهای شایسته انجام می دهند، بشارت دهد که پاداش نیکویی برای آنهاست...» قیما... «قیم» در آیه به معنای معتدل و مستقیم و مستوی است که در آن تناقض نیست. کلمه عوج به فتح عین و به کسر آن به معنای انحراف است . در مجمع البیان می گوید: عوج به فتحه عین در کجی چیزهایی که محسوس وقابل دیدن هستند چون نیزه و چوب استعمال می شود، وبا کسره عین در امور نادیدنی چون اعتقادات وسخن گفتن. و شاید منظور از چیزهای مرئی آنهایی باشند که به سهولت دیده می شوند ومقصود از چیزهای نامرئی آنهایی باشند که به آسانی مشهود نیستند کما اینکه راغب در مفردات چنین گفته است : عوج به فتحه عین کجی هایی را گویند که با چشم به آسانی دیده می شوند، مانند کجی چوبی که در زمین نصب شده باشد، ولی عوج به کسره عین در کجی هائی است که با فکر و بصیرت تشخیص داده می شوند، مانند انحراف وانحنایی که در زمین مسطح است که تنها متخصصین می توانند آن را تشخیص دهند، ونیز مانند انحراف در دین و زندگی. پس بنا به گفته وی دیگر اشکالی به آیه شریفه لاتری فیها عوجا ولا امتا وارد نمی شود - دقت بفرمائید. توضیح مقصود از اینکه قرآن عوج (کجی ) نداشته ، قیّم است؛ خدای تعالی در این سوره کلامش را با ذکر ثنای خود افتتاح فرموده ، و به این نحو خود را ستوده که : قرآنی بر بنده اش نازل کرده که هیچ انحرافی از حق در آن نیست ، وآن کتاب قیم مصالح بندگانش در زندگی دنیا و آخرت است ، واز عهده این کار به خوبی برمی آید، پس همه حمدها که در ترتب خیرات وبرکات آن از روز نزولش تا روز قیامت هست ، همه برای خدا است.
wikifeqh: اعتدال_قرآن_(قرآن)