[ویکی فقه] اعتدال دین ابراهیم (قرآن). آیین حضرت ابراهیم علیه السّلام، آیینی معتدل و به دور از افراط و تفریط است.
آیین ابراهیم علیه السّلام ، آیینی معتدل و به دور از افراط و تفریط:۱. «وقالوا کونوا هودا او نصار ی تهتدوا قل بل ملة ابر اهیم حنیفا وما کان من المشر کین: (اهل کتاب) گفتند: «یهودی یا مسیحی شوید، تا هدایت یابید! » بگو: «(این آیینهای تحریف شده، هرگز نمی تواند موجب هدایت گردد،) بلکه از آیین خالص ابراهیم پیروی کنید! و او هرگز از مشرکان نبود! » » برداشت بنا بر این احتمال است که «حنیفا» حال برای «ملة» باشد؛ چنان که مرحوم طبرسی در مجمع البیان این احتمال را مطرح کرده است. ۲. «قل صدق اللـه فاتبعوا ملة ابر اهیم حنیفا وما کان من المشر کین: بگو: «خدا راست گفته (و اینها در آیین پاک ابراهیم نبوده) است. بنا بر این، از آیین ابراهیم پیروی کنید، که به حق گرایش داشت، و از مشرکان نبود! » » ۳. «ومن احسن دینا ممن اسلم وجهه للـه وهو محسن واتبع ملة ابر اهیم حنیفا واتخذ اللـه ابر اهیم خلیلا: دین و آیین چه کسی بهتر است از آن کس که خود را تسلیم خدا کند، و نیکوکار باشد، و پیرو آیین خالص و پاک ابراهیم گردد؟ و خدا ابراهیم را به دوستی خود، انتخاب کرد.» ۴. «قل اننی هدانی ر بی الی صر اط مستقیم دینا قیما ملة ابر اهیم حنیفا و ما کان من المشر کین: بگو: «پروردگارم مرا به راه راست هدایت کرده؛ آیینی پابرجا (و ضامن سعادت دین و دنیا)؛ آیین ابراهیم؛ که از آیینهای خرافی روی برگرداند؛ و از مشرکان نبود.» » «حنیف» به کسی گفته می شود که مستقیم بر طریق و آیین حق باشد. ۵. «ان ابر اهیم کان امة قانتا للـه حنیفا ولم یک من المشر کین: ابراهیم (به تنهایی) امتی بود مطیع فرمان خدا؛ خالی از هر گونه انحراف؛ و از مشرکان نبود؛ » ۶. «ثم اوحینا الیک ان اتبع ملة ابر اهیم حنیفا وما کان من المشر کین: سپس به تو وحی فرستادیم که از آیین ابراهیم -که ایمانی خالص داشت و از مشرکان نبود- پیروی کن! » واژه (حنیفا) از ماده (حنف) (بر وزن انف ) به معنی شخصی یا چیزی است که تمایل به سوئی پیدا کرده و در زبان قرآن به کسی گفته می شود که از آئینهای باطل به سوی آئین حق متمایل شده است. در اینجا خداوند ابراهیم (علیه السلام ) را به عنوان حنیف توصیف نموده ، زیرا او بود که پرده های تقلید و تعصب را درید، و در زمان و محیطی که غرق بت پرستی بود هرگز در برابر بت سجده نکرد.
آیین ابراهیم علیه السّلام ، آیینی معتدل و به دور از افراط و تفریط:۱. «وقالوا کونوا هودا او نصار ی تهتدوا قل بل ملة ابر اهیم حنیفا وما کان من المشر کین: (اهل کتاب) گفتند: «یهودی یا مسیحی شوید، تا هدایت یابید! » بگو: «(این آیینهای تحریف شده، هرگز نمی تواند موجب هدایت گردد،) بلکه از آیین خالص ابراهیم پیروی کنید! و او هرگز از مشرکان نبود! » » برداشت بنا بر این احتمال است که «حنیفا» حال برای «ملة» باشد؛ چنان که مرحوم طبرسی در مجمع البیان این احتمال را مطرح کرده است. ۲. «قل صدق اللـه فاتبعوا ملة ابر اهیم حنیفا وما کان من المشر کین: بگو: «خدا راست گفته (و اینها در آیین پاک ابراهیم نبوده) است. بنا بر این، از آیین ابراهیم پیروی کنید، که به حق گرایش داشت، و از مشرکان نبود! » » ۳. «ومن احسن دینا ممن اسلم وجهه للـه وهو محسن واتبع ملة ابر اهیم حنیفا واتخذ اللـه ابر اهیم خلیلا: دین و آیین چه کسی بهتر است از آن کس که خود را تسلیم خدا کند، و نیکوکار باشد، و پیرو آیین خالص و پاک ابراهیم گردد؟ و خدا ابراهیم را به دوستی خود، انتخاب کرد.» ۴. «قل اننی هدانی ر بی الی صر اط مستقیم دینا قیما ملة ابر اهیم حنیفا و ما کان من المشر کین: بگو: «پروردگارم مرا به راه راست هدایت کرده؛ آیینی پابرجا (و ضامن سعادت دین و دنیا)؛ آیین ابراهیم؛ که از آیینهای خرافی روی برگرداند؛ و از مشرکان نبود.» » «حنیف» به کسی گفته می شود که مستقیم بر طریق و آیین حق باشد. ۵. «ان ابر اهیم کان امة قانتا للـه حنیفا ولم یک من المشر کین: ابراهیم (به تنهایی) امتی بود مطیع فرمان خدا؛ خالی از هر گونه انحراف؛ و از مشرکان نبود؛ » ۶. «ثم اوحینا الیک ان اتبع ملة ابر اهیم حنیفا وما کان من المشر کین: سپس به تو وحی فرستادیم که از آیین ابراهیم -که ایمانی خالص داشت و از مشرکان نبود- پیروی کن! » واژه (حنیفا) از ماده (حنف) (بر وزن انف ) به معنی شخصی یا چیزی است که تمایل به سوئی پیدا کرده و در زبان قرآن به کسی گفته می شود که از آئینهای باطل به سوی آئین حق متمایل شده است. در اینجا خداوند ابراهیم (علیه السلام ) را به عنوان حنیف توصیف نموده ، زیرا او بود که پرده های تقلید و تعصب را درید، و در زمان و محیطی که غرق بت پرستی بود هرگز در برابر بت سجده نکرد.
wikifeqh: اعتدال_دین_ابراهیم_(قرآن)