اشکانیان ارمنستان. [ اَ نیا ن ِ اَ م َ ن ِ ] ( اِخ ) برحسب نوشته های مورخان ارمنستان ، سلسله اشکانی به چهار شعبه منشعب میشده است : شعبه اول در ایران سلطنت داشتند، دوم در ارمنستان ، سوم در باختر تا هند، چهارم در ممالک شمالی از آسیای وسطی تا دریای آزوف و کوههای قفقاز. از سلسله اشکانیان ارمنستان 42 تن سلطنت کردند که نخستین آنان وال ارشک ( واگ ارشک ) برادر مهرداد اول شاه ایران از 147 تا 127 ق. م. سلطنت کرد و آخرین آنان موسوم به آرتاشس چهارم پسر ورشاپوه بود که از422 تا 429 م. فرمانروائی کرد. از آن پس ارمنستان بین ایران و بیزانس تقسیم گردید و تقریباً چهار خمس آن ( قسمت شرقی ) به ایران تعلق یافت و باقی از مستملکات بیزانس شد ( 430 م. ). سلطنت اشکانیان در ارمنستان از 147 ق. م. تا 430 م. پاینده بود. ( از تاریخ ایران باستان ج 3 ص 2621 ). و رجوع به ص 2614 و 2629 و 2635 و2636 و 2423 و 2620 و 2619 و 2680 همان کتاب شود.
