اشک رستن

لغت نامه دهخدا

اشک رستن. [ اَ رُ ت َ ] ( مص مرکب ) اشک ریختن. گریستن :
ز چشم شمع اشک گرم روید
که آتش از پر پروانه شوید.

زلالی ( از آنندراج ).

( مصدر ) اشک رستن از . اشک ریختن از سرازیر شدن از .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید