اشترنامه

دانشنامه آزاد فارسی

اشترنامه (مثنوی). اُشتُرنامه (۲)
منسوب به عطار نیشابوری، مثنوی ای عرفانی به فارسی. شمار ابیات این مثنوی در نسخه های گوناگون در حدود ۳۶۰۰ تا ۱۲هزار بیت است. وجه تسمیۀ کتاب به اشترنامه این است که شاعر آن را وسیلۀ رسیدن سالکان به کعبۀ دل می داند، چنان که اشتران حاجیان را به کعبۀ ظاهر می رسانند. در انتساب اشترنامه به عطار بسیار تردید است و تنها بخش هایی از آن به سبک عطار مانند است. این اثر نخستین بار به کوشش و تصحیح مهدی محقق در ۱۳۳۹ش در تهران به چاپ رسیده است.

اشترنامه (منظومه). اُشْتُرنامه (۱)
سرودۀ حسینی شیرازی، منظومه ای عرفانی به فارسی. این منظومه یکی از پنج منظومۀ حسینی شیرازی، موسوم به خمسۀ حسینی است که در ۱۳۲۴ـ۱۳۲۸ق در شیراز به چاپ رسیده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس