استناد به قران در سیره امام حسن

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] استناد به قرآن در سیره امام حسن. در این مقاله برخی از مواردی که امام حسن علیه السلام به قرآن کریم استناد کرده اند، ذکر می شود.
وقتی به آن حضرت عرض کردند: درباره شما، فتنه ای بزرگ روی بنمود. فرمود: نه، این گونه نمی باشد! در شان من عزت است، چنانچه خداوند می فرماید: «و لله العزة و لرسوله و للمؤمنین» ؛ عزت از آن خدا، پیامبرش و مؤمنان است.
امام و حبیب بن مسلمه
امام حسن علیه السّلام به حبیب بن مسلمه که مشغول عبادت بود، ولی از معاویه پیروی می نمود، فرمود: تو از معاویه متابعت نمودی تا دنیای اندک و بی اعتبار را به دست آوری. اگر تو در مسایل دنیایی قیام کنی و در امر دین تقاعد نموده ای و اگر بدی کنی و نیک گویی، آن چنان است که حق تعالی فرموده است: «خلطوا عملا صالحا و آخر سیئا» ؛ کاری شایسته و ناشایست به هم آمیختند. ولی بد کرده ای و بد گفته ای، پس تو آنی که خداوند می فرماید: «کلا بل ران علی قلوبهم ماکانوا یکسبون» ؛ حقا که کارهایی که کرده بودند، بر دل های آنان مسلط شده است.
امام و صلح با معاویه
چون امام با معاویه صلح نمود، در حضور مردم خطبه خواند و تاکید فرمود: صلاح در آن دیدم که با وی (فرزند سفیان) مصالحه نمایم تا جنگ و فتنه میان ما و او فرو نشیند و خون ها ریخته نشود، که حفظ دماء بهتر از خون ریختن است. و من این نکردم مگر برای صلاح و بقای شما: «و ان ادری لعله فتنة لکم و متع الی حین» ؛ و نمی دانم شاید این، آزمایشی برای شما و بهره مندی تا هنگام فرا رسیدن مرگ باشد.

پیشنهاد کاربران

بپرس