ازدواج در افغانستان

ازدواج یک رویداد طبیعی بوده که پس از شکل گیری ساختار جامعه بشری به فرهنگ تبدیل گشته است. مطابق ماده ۶۰ قانون مدنی افغانستان: «ازدواج عقدی است که معاشرت زن و مرد را به مقصد تشکیل فامیل مشروع گردانیده و حقوق و سنت ها را میان طرفین به وجود می آورد». یا به عبارت دیگر ازدواج سنت حسنه ای است که موجب تکامل و آرامش زن و مرد در کنار همدیگر می شود. پاکدامنی، عفت، تکمیل دین، دوری از انحرافات و تداوم نسل را در پی دارد از این رو دین مقدس اسلام برای آن اهمیت زیادی قائل است.
ازدواج در افغانستان پس از آریایی ها تاریخ روشن دارد. در زمان زردشت شکل خاص را به خود داشت که به طور ناچیز پس از ورود فرهنگ عرب هنوز باقی مانده است. مثلاً بستن کمربند سبز در کمر عروس از طرف فامیل عروس. این بدین معنی است که دختر ما بکر است. باوجودی که ملیتهای گوناگون درافغانستان حیات به سر می برند ولی فرهنگ ازدواج چندان تغییراتی فاحش ندارد. صرف تفاوت کوچک بین شهرها و دهات وجود دارند. درافغانستان پسری با دختری نامزد گردید نمی تواند دختر با پسر قرار داشته باشد تا زمان عروسی ( عروس و داماد به دست هم خینه نمی مانند بلکه اطرافیان شان خینه یا حنا بر دست عروس و داماد می گذارند )
• ( منظور شما از استان چیست؟ استان همان ولایت است که شهرها را در خود گنجانیده.
• ولایت / استان
• شهرهای های داخل ولایت
• ولسوالی / شهرستان
• قریه های داخل ولسوالی
در این حالت مادر پسر خواهر یا نزدیکان پسر در جستجو می شوند که دختر مورد پسند خود را دریابند. دختر خوب کسی است که باید اطاعت به فامیل داماد داشته باشد، دارای اخلاق خوب گذشته نیک، فامیل نیک نام داشته باشند. در جنوب افغانستان مردم دختر چاق و زیبا را دوست دارند. مردم عادی دختر کاری باری به خانه را خوش دارند.
مراحل پرجنجال ازدواج همین دوره است زیرا مشکلات رضایت همه اعضای فامیل دختر خیلی مهم اند. در این مرحله فامیل دختر پرس و پال در مورد بچه و اعضای فامیل آن می کنند. در صورت موافقت شرایط خویش را به فامیل داماد می گویند. مثلاً چقدر ولول ( پول بها عروسی ) مقدار طلا، لباس، و غیره برای دختر صحبت به عمل می آورند. در صورت موافقت هردو جانبین فامیل دختر روز شیرینی دادن را تعین می کنند.
در روز شیرینی دادن یک تعداد از بزرگان مردینه فامیل پسر و دختر تشریف می آورند. سبد مملو از شیرینی باب از طرف یکی از بزرگان دختر به یکی از بزرگان پسر داده می شود و می گوید مبارک باشد. همه کف می زنند و فامیل داماد مقدار ی از پول را دریک بشقاب به فامیل دختر پیشکش می کنند. سپس در مورد شیرینی خوری صحبت می نمایند که آیا شیرینی خوری کنند یا نه. درافغانستان شیرینی خوری بالای پدر دختر است؛ ولی کوشش می کنند که مصارف شیرینی خوری را بالای داماد به اندازند. در صورت که شیرینی خوری یا محفل شیرینی کلان را جانبین نمی خواهند تجلیل نمایند. پدر داماد باید مقدار پول تعیین شده را درهمین روز بپردازد.