اربوس

لغت نامه دهخدا

اربوس. [ ] ( اِخ ) الطرسوسی. از اطباء دوره فترت بین ابقراط و جالینوس. ( عیون الانباء ج 1 ص 36 ).

دانشنامه عمومی

اربوس ( به انگلیسی: Erebus؛ ( /ˈɛrɪbəs/؛[ ۱] به یونانی باستان: Ἔρεβος؛ تاریکی محض، سایه ) ، [ ۲] یکی از ایزدان نخستین در اساطیر یونانی و نشان دهنده تجسم تاریکی به شمار می رود؛ به طور مثال تبارنامه خدایان اثر شاعر نام دار یونانی هزیود، او را یکی از پنج موجود اولیه در خلقت و پسر خائوس به شمار می آورد. اربوس با خواهر خود نیکس ( شب ) ، ازدواج کرد و حاصل این پیوند: آیتر ( روشنایی ) ، همرا ( روز ) ، هسپریدس، هوپنوس ( خواب ) ، مویرای ( سرنوشت ) خارون ( راهنمای روان ها ) ، گراس ( پیری ) و تاناتوس بودند.
اربوس بیشتر به تاریک ترین قسمت جهان زیرزمین ( هادس ) اشاره دارد تا به یک ایزد.
اربوس خدای تاریکی و مه است؛ یکی از خدایان اصلی و کهن؛ یکی از فرزندان خائوس. همسر او، نیکس، خواهر او نیز هست. او پدر بسیاری از ایزدان است و همچنین اسمی برای دشت های متروک دنیای زیرین و نیز فضای خالی بین دیوارها؛ جایی که او سکونت دارد. او در پیوند با نیکس، پدر همرا، پروتوجنوس ( خدایانی که قبل از به وجود آمدن کیهان وجود داشتند و معمولاً گفته می شود جسم ندارند ) روز و آیتر، روشنایی است. برخی گفته اند که جهنم به خاطر او به طور کامل تاریک بود.
گفته شده که یک بار اربوس در حال توطئه علیه خدایان بود و نقشه ای طرح می کرد تا وارد تارتاروس شود و تایتان ها را از آن جا بیرون آورد. هادس فهمید و دست توطئه گران را خواند. هادس اربوس را در تارتاروس انداخت و در همان جا زندانی کرد. بر اساس افسانه ها، از آن روز به بعد جهنم، اندکی روشن تر از قبل شد.
عکس اربوسعکس اربوس
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

اِرِبوس (Erebus)
در اساطیر یونان، خدای تاریکی؛ همچنین منطقه ای در زیر زمین حد فاصل میان زمین که در بالا واقع است و هادِس که ارواح (سایه ها) از آن عبور می کردند. اربوس پسر خائوس (هاویۀ) آغازین بود و از خواهرش، نوکس (شب) صاحب سه فرزند شد؛ آیتر (جوّ اعلا)، هِمِرا (روز)، و خارون (قایقران جهان مردگان). برطبق روایات دیگر، موئیراها (الهه های سرنوشت) و اِرینی ها (خدایان خشم) نیز دختران آنان بودند.

پیشنهاد کاربران

خدای تاریکی ها . . . .
یکی از ایزدان نخستین در اساطیر یونانی و نشان دهنده تجسم تاریکی به شمار می رود.
یکی از پنج موجود اولیه در خلقت و پسر خائوس محسوب می کند. با خواهر خود نوکس ( شب ) ، ازدواج کرد و حاصل این پیوند: آیتر ( روشنایی ) ، همرا ( روز ) ، هسپریدس، هوپنوس ( خواب ) ، مویرای ( سرنوشت ) خارون ( راهنمای روان ها ) ، گراس ( پیری ) و تاناتوس بودند.
...
[مشاهده متن کامل]

بپرس