ادریسی محمد بن محمد

[ویکی نور] ابوعبداللّه محمد بن محمد بن عبداللّه بن ادریس الحمّودی الحسنی معروف به شریف ادریسی در شهر سبتة در مغرب به سال 493 ه‍1100/ م زاده شد.وی از خاندان ادریسیان علوی بود که روزگاری حقی را که در خلافت داشتند طلب می کردند.ادریسی در قرطبه که یک مرکز بزرگ فرهنگی بود علم آموخت.اواز سنّ نوجوانی سفر آغاز کرد و به جاهایی رفت که در آن روزگار مرسوم نبود.اطلاعات وسیع وی از اسپانیا و مراکش عجیب نیست ولی در موارد مختلف کتابش معلوم می شود که لیسبون، سواحل فرانسه و بلکه انگلستان را نیز دیده است.در سال 510 ه‍1116/ م که هنوز از شانزده سالگی نگذشته بود به آسیای صغیر رفت همۀ نکات معلوم دربارۀ سفرهای وی همین است.ظاهرا بقیه آفریقا و آسیا را ندیده است.به سال 1138 م به وضعی که کاملا روشن نیست از دریا گذشت و به جزیرۀ سیسیل رفت که دربار وروژه دوم، آنجا در پالرمو بود و تا هنگام مرگ روژه به سال 1154 م با وی روابط استوار داشت.درروزگار جانشین روژه زندگی وی دستخوش آشفتگی شد، ولی ظاهرا در ایام پیری به سبتة، زادگاه خود، بازگشت و در آنجا به سال 560ق1160/م درگذشت.
ادریسی غیر از جغرافی و نقشه کشی در علوم متعددی نظیر پزشکی،داروشناسی، گیاه شناسی، ادبیات، شعر و...نیز مهارت داشت برخی آثار وی عبارتند از:الجامع لأشتات النبات، روضة الاندلس و نزهة النفس،نزهة المشتاق فی إختراق الآفاق.