احمد دانش ( به تاجیکی: Аҳмади Дониш ) یکی از نویسندگان مشهور تاجیک بود که سال ۱۸۲۷ میلادی در بخارا زاده شد. پدر وی اصالتاً اهل شافرکام بود که برای تحصیل به مدرسهٔ اسلام در بخارا آمد و در همان جا ماندگار شد.
احمد تحصیلات ابتدایی را در مکتب خصوصی مادرش یادگرفت و حدود سال های ۱۸۴۲–۱۸۴۳ به مدرسه رفت. احمد دانش از سن خردسالی به شاعری، رسامی، نقاشی و خطاطی اشتیاق کلان داشت. او در سال ۱۸۵۵ میلادی به دربار امیر نصرالله راه یافت و به عنوان معمار و مهندس دربار تعیین شد. سال ۱۸۵۷ میلادی احمد دانش در هیئت سفارت خانات بخارا به سن پترزبورگ می رود. سال ۱۸۶۹ میلادی، یک سال بعد از ضبط شدن آسیای میانه از سوی روسیه، برای بار دوم، دانش به سن پترزبورگ سفر می کند. دانش در این سفرش ترقیات و پیشرفت های کشور روسیه را نغز می آموزد. آرزوی دانش این بود که بخارا نیز کشوری پیشرفته شود.
در آخر از دربار دور شد، سال های ۱۸۷۵–۱۸۸۲ نوادر الوقایع ( به تاجیکی: Наводирулвақоеъ ) را می نویسد که در این اثر دربارهٔ سفرش به سن پترزبورگ نوشته است. احمد دانش سال ۱۸۹۷ میلادی در شهر بخارا درگذشت. از دیگر آثار دانش، می توان به کتاب های مناظر العواقب ( به تاجیکی: Манозирулқавокиб ) ، رسالة فی اعمال الغُره ( به تاجیکی: Рисола фи аъмолилқурра ) و تعادل خمسه متخیره ( به تاجیکی: Таодули хамсаи муттахайира )
احمد دانش در ۱۸۲۷ میلادی در بخارا زاده شد. در مدرسه پزشکی، ریاضیات، اخترشناسی تاریخ، فلسفهٔ طبی و ادبیات فارسی را آموخته است. به دربار، به عنوان خطاط و نقاش کار کرد و همچون دانشمند، شهرت پیدا کرد.
سال ۱۸۵۷ میلادی، دانش به هیئت سفارت امر برای مبارک بادی به تخت نشستن شاه الکساندر دوم روسیه وارد می شود و در سن پترزبورگ، به غیر از وظیفهٔ کاتبی، باز از وضع اقتصادی و سیاسی روسیه در طول دو ماه، آگاه می شود و پس از بازگشت، به اهل دربار اخباراتی داده است. بار دوم در سال های ۱۸۶۹–۱۸۷۰ میلادی به سن پترزبورگ سفر کرد. این دفعه به فرمان امیر مظفر با هدف سبک تر نمودن شرط های صلح نامهٔ ۲۳ ژوئیه سال ۱۸۶۸، به این مأموریت فرستاده شد. در این سفر احمد دانش صاحب باوری اهل دربار پادشاه روسیه شد. امیر مظفر این موفقیت دانش را در نظر گرفت و به وی عنوان 'فخر علمی دربار را داد و یکی از منصب های درباری را پیشنهاد کرد؛ ولی دانش از منصب پیشنهاد شده دست کشید و ضرور شمارید که اندیشه هایش را عاید طرز دولت داری به قلم دهد. سال های ۱۸۷۰–۱۸۷۳ میلادی، رساله ای با نام «رسالهٔ در نظم تمدن و تعاون» را همچون برنامهٔ اصلاحات جدی طرز دولت داری در امارت نوشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاحمد تحصیلات ابتدایی را در مکتب خصوصی مادرش یادگرفت و حدود سال های ۱۸۴۲–۱۸۴۳ به مدرسه رفت. احمد دانش از سن خردسالی به شاعری، رسامی، نقاشی و خطاطی اشتیاق کلان داشت. او در سال ۱۸۵۵ میلادی به دربار امیر نصرالله راه یافت و به عنوان معمار و مهندس دربار تعیین شد. سال ۱۸۵۷ میلادی احمد دانش در هیئت سفارت خانات بخارا به سن پترزبورگ می رود. سال ۱۸۶۹ میلادی، یک سال بعد از ضبط شدن آسیای میانه از سوی روسیه، برای بار دوم، دانش به سن پترزبورگ سفر می کند. دانش در این سفرش ترقیات و پیشرفت های کشور روسیه را نغز می آموزد. آرزوی دانش این بود که بخارا نیز کشوری پیشرفته شود.
در آخر از دربار دور شد، سال های ۱۸۷۵–۱۸۸۲ نوادر الوقایع ( به تاجیکی: Наводирулвақоеъ ) را می نویسد که در این اثر دربارهٔ سفرش به سن پترزبورگ نوشته است. احمد دانش سال ۱۸۹۷ میلادی در شهر بخارا درگذشت. از دیگر آثار دانش، می توان به کتاب های مناظر العواقب ( به تاجیکی: Манозирулқавокиб ) ، رسالة فی اعمال الغُره ( به تاجیکی: Рисола фи аъмолилқурра ) و تعادل خمسه متخیره ( به تاجیکی: Таодули хамсаи муттахайира )
احمد دانش در ۱۸۲۷ میلادی در بخارا زاده شد. در مدرسه پزشکی، ریاضیات، اخترشناسی تاریخ، فلسفهٔ طبی و ادبیات فارسی را آموخته است. به دربار، به عنوان خطاط و نقاش کار کرد و همچون دانشمند، شهرت پیدا کرد.
سال ۱۸۵۷ میلادی، دانش به هیئت سفارت امر برای مبارک بادی به تخت نشستن شاه الکساندر دوم روسیه وارد می شود و در سن پترزبورگ، به غیر از وظیفهٔ کاتبی، باز از وضع اقتصادی و سیاسی روسیه در طول دو ماه، آگاه می شود و پس از بازگشت، به اهل دربار اخباراتی داده است. بار دوم در سال های ۱۸۶۹–۱۸۷۰ میلادی به سن پترزبورگ سفر کرد. این دفعه به فرمان امیر مظفر با هدف سبک تر نمودن شرط های صلح نامهٔ ۲۳ ژوئیه سال ۱۸۶۸، به این مأموریت فرستاده شد. در این سفر احمد دانش صاحب باوری اهل دربار پادشاه روسیه شد. امیر مظفر این موفقیت دانش را در نظر گرفت و به وی عنوان 'فخر علمی دربار را داد و یکی از منصب های درباری را پیشنهاد کرد؛ ولی دانش از منصب پیشنهاد شده دست کشید و ضرور شمارید که اندیشه هایش را عاید طرز دولت داری به قلم دهد. سال های ۱۸۷۰–۱۸۷۳ میلادی، رساله ای با نام «رسالهٔ در نظم تمدن و تعاون» را همچون برنامهٔ اصلاحات جدی طرز دولت داری در امارت نوشت.
wiki: احمد دانش