اجزا در اصول با کشف خلاف ظنی

[ویکی فقه] اِجزا در اصول با کشف خلاف ظنی به اکتفا به عمل طبق اصل عملی ، بعد از کشف خلاف به حجّت معتبر ظنّی - اصل یا اماره - اطلاق می شود.
این اصطلاح، مقابل اجزا در اصول با کشف خلاف قطعی می باشد و عبارت است از کفایت عمل طبق مؤدای اصل عملی، از انجام دوباره آن، در صورتی که با حجت معتبر ظنی ( اصل یا اماره ) مخالفت آن با واقع آشکار گردد.
بررسی اجزا با کشف خلاف
برای مثال، مجتهدی بر اساس اصلی از اصول عملی بر وجوب نماز جمعه در زمان غیبت ، فتوا داده و به آن عمل می نماید، سپس حجت معتبری برای او اقامه می شود و طبق آن، به حرمت آن فتوا می دهد؛ اکنون این سؤال مطرح می گردد که آیا نمازهای جمعه ای را که قبلا اقامه نموده، از نماز ظهر واجب کفایت می کند یا نه و در صورت عدم کفایت، آیا به جا آوردن نمازهای ظهر قضا شده واجب است یا نه.در این مسئله میان علما اختلاف است و تفصیل های گوناگونی ارائه شده است:
← مظفر
اجزا در اصول با کشف خلاف ظنی