امرین


برابر پارسی: ( آمرین ) فرمایندگان

لغت نامه دهخدا

( آمرین ) آمرین. [ م ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ آمِر.
امرین. [ اَ م َرْ رَ / اَ م َرْ ری ] ( ع اِ ) لقیت منه الامرین بصیغه تثنیه و یا لقیت منه الامرین بصیغه جمع؛ یعنی دیدم از وی سختیها و تلخیها.( ناظم الاطباء ). و رجوع به اَمَرّ و اَمَرّان شود.

فرهنگ فارسی

( آمرین ) ( اسم ) جمع : آمر امر کنندگان فرماندگان .
لقیت منه الامرین بصیغه تثنیه و یا لقیت منه الامرین بصیغه جمع یعنی دیدم از وی سختیها و تلخیها .

پیشنهاد کاربران

آمِرین: دستوردهندگان، فرماندهندگان، فرماندهان، فرمایندگان، فرمان پادان، فرمانبُدان، فرمایش - کنندگان؛ کارفرمایان؛ فرمانروایان
امرکنندکان

بپرس