المان شمالی اتحادیه

دانشنامه آزاد فارسی

آلمان شمالی اتحادیه. آلمانِ شمالی، اِتّحادیه (North German Confederation)
اتحادیۀ کشورهای مستقل آلمانی در شمال رود ماین۱. به رهبری پروس۲ و به ابتکار اوتو فون بیسمارک۳، وزیر امور خارجۀ آن کشور، تشکیل شد (۱۸۶۷). پروس در جنگ هفت هفته ای۴ بر اتریش غلبه (۱۸۶۶) و سپس اتحادیۀ آلمان شمالی را تأسیس کرد که جانشین اتحادیۀ آلمان شد ـ یعنی اتحادیه ای از ۳۹ کشور آلمانی به رهبری اتریش که کنگرۀ وین۵ پس از جنگ های ناپلئونی (۱۸۱۵) تأسیس کرده بود. ۲۲ کشور آلمانی در اتحادیۀ آلمان شمالی عضویت داشتند. طبق موافقت نامه، هر کشور دولت خاص خود را داشت، اما نیروهای نظامی در اختیار اتحادیه بود و فرماندهی کل ارتش های مشترک را پادشاه پروس برعهده داشت. نهادی برای قانون گذاری ایجاد شد که پادشاه پروس رئیس آن بود، اما وظایف روزمره را صدراعظم انجام می داد که فقط در برابر پادشاه پاسخگو بود. اتحادیه با کشورهای قدرتمند جنوب ماین ـ به ویژه باواریا، گراندوک نشین بادن۶ و وورتمبرگ۷ ـ متحد شد و کشورها موافقت کردند در صورت جنگ بر ضد اتحادیه، نیروهای خود را در اختیار آن قرار دهند. اتحادیۀ آلمان شمالی گام مهمی به سوی وحدت آلمان بود که در ۱۸۷۱ در پایان جنگ فرانسه و پروس۸ تحقق یافت. پس از این پیروزی، کشورهای اتحادیۀ آلمان شمالی و سایر کشورهای اتحادیۀ آلمان سابق (به استثنای اتریش) امپراتوری آلمان را تشکیل دادند.

پیشنهاد کاربران

بپرس