[ویکی شیعه] آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن. آلاءُ الرَّحمن فی تَفْسیر الْقُرآن، تفسیری ناتمام به زبان عربی شامل سه سوره اول قرآن مجید یعنی فاتحه الکتاب، بقره، آل عمران و قسمت کمی از سوره نساء است. نویسنده این تفسیر محمد جواد بن حسن بلاغی نجفی (۱۲۸۰-۱۳۵۲ق)، مفسر، فقیه و متکلم امامی قرن ۱۴ هجری قمری است.
محمد جواد بن حسن بلاغی نجفی ربعی، (۱۲۸۲-۱۳۵۲ق) از مفسران و شاعران شیعه قرن ۱۴ قمری بود. بلاغی نزد میرزا محمدتقی شیرازی و آخوند خراسانی شاگردی کرد و خود شاگردان بسیاری تربیت نمود. از مهم ترین شاگردان او میتوان به سید شهاب الدین مرعشی نجفی و سید ابوالقاسم خوئی اشاره کرد.
بلاغی از علمای مجاهد عراق بود و در نهضت استقلال عراق شرکت کرد. وی آثار بسیاری در موضوعات گوناگون نگاشت. آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن از جمله آثار اوست. او به دلیل داشتن ذوق شعری چکامه هایی در ثنای اهل بیت سروده است. وی سرانجام در ۱۳۵۲ق درگذشت و در حرم امام علی(ع) دفن شد.م
محمد جواد بن حسن بلاغی نجفی ربعی، (۱۲۸۲-۱۳۵۲ق) از مفسران و شاعران شیعه قرن ۱۴ قمری بود. بلاغی نزد میرزا محمدتقی شیرازی و آخوند خراسانی شاگردی کرد و خود شاگردان بسیاری تربیت نمود. از مهم ترین شاگردان او میتوان به سید شهاب الدین مرعشی نجفی و سید ابوالقاسم خوئی اشاره کرد.
بلاغی از علمای مجاهد عراق بود و در نهضت استقلال عراق شرکت کرد. وی آثار بسیاری در موضوعات گوناگون نگاشت. آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن از جمله آثار اوست. او به دلیل داشتن ذوق شعری چکامه هایی در ثنای اهل بیت سروده است. وی سرانجام در ۱۳۵۲ق درگذشت و در حرم امام علی(ع) دفن شد.م
wikishia: آلاء_الرحمن_فی_تفسیر_القرآن
[ویکی اهل البیت] آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن. آلاء الرّحمن فی تفسیر القرآن، تفسیری است ناتمام به زبان عربی شامل 3 سوره اوّل قرآن مجید یعنی فاتحة الکتاب، بقره، آل عمران و قسمت کمی از سوره نساء، تألیف محمد جواد بن حسن بلاغی نجفی( 1280-1352 ق / 1863- 1933 م)، مفسر، فقیه و متکلّم شیعی امامی.
بلاغی، انگیزه و چگونگی نگارش این تفسیر را در نامه ای به شاگرد خود، میرزا علی اردوبادی غروی، بدین شرح بیان کرده است: «به توفیق خدا... از ذیحجّه 1349 ق( آوریل 1931 م) به تألیف تفسیری درباره قرآن کریم، موافق اصول علم و مذهب شیعه شروع کردم، زیرا که من دیدم اهّم تفاسیر نزد ما، مثل تبیان و مجمع البیان، در لغت و صرف کلمه و قرائات، و تفاسیر امثال عطا و مجاهد... و اشباههم بسیار بیانات کرده اند و... بحرانی... احادیث را بدون تحقیقی در آنها نقل می کند و در مزایای قرآن شریف بیاناتی نمی نماید.» با توجه به این دید انتقادی است که خود به پرداختن تفسیری دست می زند تا در عین اختصار، حق مطلب را در تبیین و تفسیر مفاهیم و معارف قرآنی ادا کند.
این تفسیر دارای مقدمه ای است که مطالبی بدین شرح در آن بررسی شده است: حقیقت اعجاز، دلالت آن بر حقانیت پیامبران، تنوّع معجزات، فلسفه فرستادن قرآن به عنوان یک معجزه برای اعراب جاهلی، امتیاز قرآن بر دیگر معجزات از جهات گوناگون( تاریخی، استدلالی، نداشتن تضاد و تناقض، تشریع یک نظام اجتماعی عادلانه، اشتمال آن بر اخلاق و علم غیب و جز آن)، چگونگی جمع آوری قرآن در یک مصحف و زمان آن، عدم تحریف لفظی قرآن به ویژه از دیدگاه شیعه امامی، اختلاف قرائات، نیاز به تفسیر قرآن و شرایط و شئون آن، نقد تفسیرهایی چون الدّر المنثور و کشّاف، بحث عام و خاص و ادراک عقلی و قلبی. تفسیر آلاء الرحمن مشتمل بر مطالب متنوعی است که از جمله آنهاست: بقاء نفس پس از مرگ، شفاعت، جبر و اختیار، تعدّد زوجات در اسلام، محکمات و متشابهات، وضع انجیلها، نبوّت مسیح، امر به معروف و نهی از منکر، میراث کلاله، مسائل عول و تعصیب، میراث پیامبر( ص)، ازدواج موقّت، حرمت میگساری و سابقه آن در ادیان پیشین، تیمّم و وضو.
مؤلف این تفسیر از بحثهای خشک علمی، لغوی، منطقی، فلسفی و کلامی پرهیز کرده است، ولی گاهی، با بهره گیری از روش مزجی در زمینه های گوناگون، از فلسفه و لغت و روایات برای تبیین یک مفهوم استفاده کرده است. مفسّران پس از وی در ایران از پژوهشهای او بهره گرفته اند. مؤلف برخی از مآخذی را که در نگاشتن این تفسیر مورد استفاده وی بوده، در مقدمه یاد کرده است. از این تفسیر مجموعا 2 جزء در یک مجلد چاپ شده است که تا آیه 57 از سوره 4( نساء) را شامل است. در پایان، جزء دوم آیه 6 از سوره 5( مائده) نیز تفسیر شده است. چاپ اول این تفسیر در 1351 ق / 1933 م در صیدا( لبنان) انجام یافته است.
بلاغی، محمد جواد، آلاء الرّحمن فی تفسیر القرآن، قم، مکتبة الوجدانی، جم
شریعتی، محمد تقی، تفسیر نوین، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1358 ش، صص 36، 37( مقدمه)
بلاغی، انگیزه و چگونگی نگارش این تفسیر را در نامه ای به شاگرد خود، میرزا علی اردوبادی غروی، بدین شرح بیان کرده است: «به توفیق خدا... از ذیحجّه 1349 ق( آوریل 1931 م) به تألیف تفسیری درباره قرآن کریم، موافق اصول علم و مذهب شیعه شروع کردم، زیرا که من دیدم اهّم تفاسیر نزد ما، مثل تبیان و مجمع البیان، در لغت و صرف کلمه و قرائات، و تفاسیر امثال عطا و مجاهد... و اشباههم بسیار بیانات کرده اند و... بحرانی... احادیث را بدون تحقیقی در آنها نقل می کند و در مزایای قرآن شریف بیاناتی نمی نماید.» با توجه به این دید انتقادی است که خود به پرداختن تفسیری دست می زند تا در عین اختصار، حق مطلب را در تبیین و تفسیر مفاهیم و معارف قرآنی ادا کند.
این تفسیر دارای مقدمه ای است که مطالبی بدین شرح در آن بررسی شده است: حقیقت اعجاز، دلالت آن بر حقانیت پیامبران، تنوّع معجزات، فلسفه فرستادن قرآن به عنوان یک معجزه برای اعراب جاهلی، امتیاز قرآن بر دیگر معجزات از جهات گوناگون( تاریخی، استدلالی، نداشتن تضاد و تناقض، تشریع یک نظام اجتماعی عادلانه، اشتمال آن بر اخلاق و علم غیب و جز آن)، چگونگی جمع آوری قرآن در یک مصحف و زمان آن، عدم تحریف لفظی قرآن به ویژه از دیدگاه شیعه امامی، اختلاف قرائات، نیاز به تفسیر قرآن و شرایط و شئون آن، نقد تفسیرهایی چون الدّر المنثور و کشّاف، بحث عام و خاص و ادراک عقلی و قلبی. تفسیر آلاء الرحمن مشتمل بر مطالب متنوعی است که از جمله آنهاست: بقاء نفس پس از مرگ، شفاعت، جبر و اختیار، تعدّد زوجات در اسلام، محکمات و متشابهات، وضع انجیلها، نبوّت مسیح، امر به معروف و نهی از منکر، میراث کلاله، مسائل عول و تعصیب، میراث پیامبر( ص)، ازدواج موقّت، حرمت میگساری و سابقه آن در ادیان پیشین، تیمّم و وضو.
مؤلف این تفسیر از بحثهای خشک علمی، لغوی، منطقی، فلسفی و کلامی پرهیز کرده است، ولی گاهی، با بهره گیری از روش مزجی در زمینه های گوناگون، از فلسفه و لغت و روایات برای تبیین یک مفهوم استفاده کرده است. مفسّران پس از وی در ایران از پژوهشهای او بهره گرفته اند. مؤلف برخی از مآخذی را که در نگاشتن این تفسیر مورد استفاده وی بوده، در مقدمه یاد کرده است. از این تفسیر مجموعا 2 جزء در یک مجلد چاپ شده است که تا آیه 57 از سوره 4( نساء) را شامل است. در پایان، جزء دوم آیه 6 از سوره 5( مائده) نیز تفسیر شده است. چاپ اول این تفسیر در 1351 ق / 1933 م در صیدا( لبنان) انجام یافته است.
بلاغی، محمد جواد، آلاء الرّحمن فی تفسیر القرآن، قم، مکتبة الوجدانی، جم
شریعتی، محمد تقی، تفسیر نوین، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1358 ش، صص 36، 37( مقدمه)
[ویکی نور] آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن. آلاء الرّحمن فی تفسیر القرآن، تفسیری است ناتمام به زبان عربی شامل سه سوره اوّل قرآن کریم یعنی فاتحة الکتاب، بقره، آل عمران و قسمت کمی از سوره نساء، تألیف محمد جواد بن حسن بلاغی نجفی (1280-1352ق)، مفسر، فقیه و متکلّم شیعی امامی.
انگیزه مفسر نگارش تفسیری بوده است که در عین اختصار، حق مطلب را در تبیین و تفسیر مفاهیم و معارف قرآنی ادا کند.
در مقدمه کتاب همچون حقیقت اعجاز، دلالت آن بر حقانیت پیامبران، تنوّع معجزات، فلسفه ی فرستادن قرآن به عنوان یک معجزه برای اعراب جاهلی، امتیاز قرآن بر دیگر معجزات از جهات گوناگون تاریخی، استدلالی، نداشتن تضاد و تناقض بررسی شده است.
متن کتاب مشتمل بر مطالب متنوعی است که از جمله آنهاست: بقاء نفس پس از مرگ، شفاعت، جبر و اختیار، تعدّد زوجات در اسلام، محکمات و متشابهات، وضع انجیل ها، نبوّت مسیح، امر به معروف و نهی از منکر، میراث کلاله، مسائل عول و تعصیب، میراث پیامبر(ص)، ازدواج موقّت، حرمت میگساری و سابقه آن در ادیان پیشین، تیمّم و وضو.
مؤلف این تفسیر از بحث های خشک علمی، لغوی، منطقی، فلسفی و کلامی پرهیز کرده است، ولی گاهی، با بهره گیری از روش مزجی در زمینه های گوناگون، از فلسفه و لغت و روایات برای تبیین یک مفهوم استفاده کرده است. مفسّران پس از وی در ایران از پژوهش های او بهره گرفته اند.
انگیزه مفسر نگارش تفسیری بوده است که در عین اختصار، حق مطلب را در تبیین و تفسیر مفاهیم و معارف قرآنی ادا کند.
در مقدمه کتاب همچون حقیقت اعجاز، دلالت آن بر حقانیت پیامبران، تنوّع معجزات، فلسفه ی فرستادن قرآن به عنوان یک معجزه برای اعراب جاهلی، امتیاز قرآن بر دیگر معجزات از جهات گوناگون تاریخی، استدلالی، نداشتن تضاد و تناقض بررسی شده است.
متن کتاب مشتمل بر مطالب متنوعی است که از جمله آنهاست: بقاء نفس پس از مرگ، شفاعت، جبر و اختیار، تعدّد زوجات در اسلام، محکمات و متشابهات، وضع انجیل ها، نبوّت مسیح، امر به معروف و نهی از منکر، میراث کلاله، مسائل عول و تعصیب، میراث پیامبر(ص)، ازدواج موقّت، حرمت میگساری و سابقه آن در ادیان پیشین، تیمّم و وضو.
مؤلف این تفسیر از بحث های خشک علمی، لغوی، منطقی، فلسفی و کلامی پرهیز کرده است، ولی گاهی، با بهره گیری از روش مزجی در زمینه های گوناگون، از فلسفه و لغت و روایات برای تبیین یک مفهوم استفاده کرده است. مفسّران پس از وی در ایران از پژوهش های او بهره گرفته اند.
wikinoor: آلاء الرحمن_فی_تفسیر_القرآن
[ویکی فقه] آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن (کتاب). این کتاب (آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن)، تفسیری است ناتمام به زبان عربی شامل ۳ سوره اول قرآن مجید یعنی فاتحة الکتاب، بقره، آل عمران و قسمت کمی از سوره نساء، تالیف محمد جواد بن حسن بلاغی نجفی (۱۲۸۰- ۱۳۵۲ ق/ ۱۸۶۳- ۱۹۳۳ م)، مفسر، فقیه و متکلم شیعی امامی.
[ویکی شیعه] آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن (کتاب). آلاءُ الرَّحمن فی تَفْسیر الْقُرآن، تفسیری ناتمام به زبان عربی شامل سه سوره اول قرآن مجید یعنی فاتحه الکتاب، بقره، آل عمران و قسمت کمی از سوره نساء است. نویسنده این تفسیر محمد جواد بن حسن بلاغی نجفی (۱۲۸۰-۱۳۵۲ق)، مفسر، فقیه و متکلم امامی قرن ۱۴ هجری قمری است.
محمد جواد بن حسن بلاغی نجفی ربعی، (۱۲۸۲-۱۳۵۲ق) از مفسران و شاعران شیعه قرن ۱۴ قمری بود. بلاغی نزد میرزا محمدتقی شیرازی و آخوند خراسانی شاگردی کرد و خود شاگردان بسیاری تربیت نمود. از مهم ترین شاگردان او میتوان به سید شهاب الدین مرعشی نجفی و سید ابوالقاسم خوئی اشاره کرد.
بلاغی از علمای مجاهد عراق بود و در نهضت استقلال عراق شرکت کرد. وی آثار بسیاری در موضوعات گوناگون نگاشت. آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن از جمله آثار اوست. او به دلیل داشتن ذوق شعری چکامه هایی در ثنای اهل بیت سروده است. وی سرانجام در ۱۳۵۲ق درگذشت و در حرم امام علی(ع) دفن شد.
محمد جواد بن حسن بلاغی نجفی ربعی، (۱۲۸۲-۱۳۵۲ق) از مفسران و شاعران شیعه قرن ۱۴ قمری بود. بلاغی نزد میرزا محمدتقی شیرازی و آخوند خراسانی شاگردی کرد و خود شاگردان بسیاری تربیت نمود. از مهم ترین شاگردان او میتوان به سید شهاب الدین مرعشی نجفی و سید ابوالقاسم خوئی اشاره کرد.
بلاغی از علمای مجاهد عراق بود و در نهضت استقلال عراق شرکت کرد. وی آثار بسیاری در موضوعات گوناگون نگاشت. آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن از جمله آثار اوست. او به دلیل داشتن ذوق شعری چکامه هایی در ثنای اهل بیت سروده است. وی سرانجام در ۱۳۵۲ق درگذشت و در حرم امام علی(ع) دفن شد.
wikishia: آلاء_الرحمن_فی_تفسیر_القرآن_(کتاب)
[ویکی فقه] آلاءالرحمن فی تفسیرالقرآن. آلاءُ الرَّحمن فی تَفْسیرِ الْقُرآن، تفسیری ناتمام به زبان عربی شامل ۳ سوره اوّل قرآن مجید یعنی فاتحة الکتاب، بقره، آل عمران و قسمت کمی از سوره نساء ، تألیف محمدجواد بن حسن بلاغی نجفی (۱۲۸۰-۱۳۵۲ق/۱۸۶۳-۱۹۳۳م)، مفسر، فقیه و متکلّم شیعی و امامی است.
بلاغی، انگیزه و چگونگی نگارش این تفسیر را در نامه ای به شاگرد خود، میرزاعلی اردوبادی غروی ، بدین شرح بیان کرده است: «به توفیق خدا... از ذیحجه ۱۳۴۹ق (آوریل ۱۹۳۱م) به تألیف تفسیری درباره قرآن کریم، موافق اصول علم و مذهب شیعه شروع کردم، زیرا که من دیدم اَهّمِ تفاسیر نزد ما، مثل تبیان و مجمع البیان، در لغت و صرفِ کلمه و قرائات، و تفاسیر امثال عطا و مجاهد... و اشباههم بسیار بیانات کرده اند و... بحرانی... احادیث را بدون تحقیقی در آن ها نقل می کند و در مزایای قرآن شریف بیاناتی نمی نماید». باتوجه به این دید انتقادی است که خود به پرداختن تفسیری دست می زند تا در عین اختصار، حق مطلب را در تبیین و تفسیر مفاهیم و معارف قرآنی ادا کند.
بلاغی، انگیزه و چگونگی نگارش این تفسیر را در نامه ای به شاگرد خود، میرزاعلی اردوبادی غروی ، بدین شرح بیان کرده است: «به توفیق خدا... از ذیحجه ۱۳۴۹ق (آوریل ۱۹۳۱م) به تألیف تفسیری درباره قرآن کریم، موافق اصول علم و مذهب شیعه شروع کردم، زیرا که من دیدم اَهّمِ تفاسیر نزد ما، مثل تبیان و مجمع البیان، در لغت و صرفِ کلمه و قرائات، و تفاسیر امثال عطا و مجاهد... و اشباههم بسیار بیانات کرده اند و... بحرانی... احادیث را بدون تحقیقی در آن ها نقل می کند و در مزایای قرآن شریف بیاناتی نمی نماید». باتوجه به این دید انتقادی است که خود به پرداختن تفسیری دست می زند تا در عین اختصار، حق مطلب را در تبیین و تفسیر مفاهیم و معارف قرآنی ادا کند.
[ویکی فقه] آلاءالرحمن فی تفسیرالقرآن (کتاب). آلاءُ الرَّحمن فی تَفْسیرِ الْقُرآن، تفسیری ناتمام به زبان عربی شامل ۳ سوره اوّل قرآن مجید یعنی فاتحة الکتاب، بقره، آل عمران و قسمت کمی از سوره نساء، تألیف محمدجواد بن حسن بلاغی نجفی (۱۲۸۰-۱۳۵۲ق/۱۸۶۳-۱۹۳۳م)، مفسر، فقیه و متکلّم شیعی و امامی است.
بلاغی، انگیزه و چگونگی نگارش این تفسیر را در نامه ای به شاگرد خود، میرزاعلی اردوبادی غروی، بدین شرح بیان کرده است: «به توفیق خدا... از ذیحجه ۱۳۴۹ق (آوریل ۱۹۳۱م) به تألیف تفسیری درباره قرآن کریم، موافق اصول علم و مذهب شیعه شروع کردم، زیرا که من دیدم اَهّمِ تفاسیر نزد ما، مثل تبیان و مجمع البیان، در لغت و صرفِ کلمه و قرائات، و تفاسیر امثال عطا و مجاهد... و اشباههم بسیار بیانات کرده اند و بحرانی... احادیث را بدون تحقیقی در آن ها نقل می کند و در مزایای قرآن شریف بیاناتی نمی نماید». باتوجه به این دید انتقادی است که خود به پرداختن تفسیری دست می زند تا در عین اختصار، حق مطلب را در تبیین و تفسیر مفاهیم و معارف قرآنی ادا کند.
محتوا
این تفسیر دارای مقدمه ای است که مطالبی بدین شرح در آن بررسی شده است: حقیقت اعجاز، دلالت آن بر حقانیت پیامبران، تنوّع معجزات، فلسفه فرستادن قرآن به عنوان یک معجزه برای اعراب جاهلی، امتیاز قرآن بر دیگر معجزات از جهات گوناگون (تاریخی، استدلالی، نداشتن تضاد و تناقش، تشریع یک نظام اجتماعی عادلانه، اشتمال آن بر اخلاق و علم غیب و جز آن)، چگونگی جمع آوری قرآن در یک مصحف و زمان آن، عدم تحریف لفظی قرآن به ویژه از دیدگاه شیعه امامی، اختلاف قرائات، نیاز به تفسیر قرآن و شرایط و شئون آن، نقد و تفسیرهایی چون الدّرَالمنثور. آلاءالرحمن مشتمل بر مطالب متنوعی است که از جمله آنهاست: بقاء نفس پس از مرگ، شفاعت، جبر و اختیار، تعدّد زوجات در اسلام، مُحکمات و متشابهات ، وضع انجیل ها، نبوّتمسیح، امر به معروف و نهی از منکر، میراث کلاله ، مسائل عول و تعصیب، میراث پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم)، ازدواج موقّت، حرمت میگساری و سابقه آن در ادیان پیشین، تیمّم و وضو.
پرهیز از بحثهای خشک علمی
مؤلف این تفسیر از بحثهای خشک علمی، لغوی، منطقی، فلسفی و کلامی پرهیز کرده است، ولی گاهی، با بهره گیری از روش مَزجی در زمینه های گوناگون، از فلسفه و لغت و روایات برای تبیین یک مفهوم استفاده کرده است. مفسّران پس از وی در ایران از پژوهشهای او بهره گرفته اند. مؤلف برخی از مآخذی را که در نگاشتن این تفسیر مورد استفاده وی بوده، در مقدمه یاد کرده است.
شیوه تفسیری علامه بلاغی
...
بلاغی، انگیزه و چگونگی نگارش این تفسیر را در نامه ای به شاگرد خود، میرزاعلی اردوبادی غروی، بدین شرح بیان کرده است: «به توفیق خدا... از ذیحجه ۱۳۴۹ق (آوریل ۱۹۳۱م) به تألیف تفسیری درباره قرآن کریم، موافق اصول علم و مذهب شیعه شروع کردم، زیرا که من دیدم اَهّمِ تفاسیر نزد ما، مثل تبیان و مجمع البیان، در لغت و صرفِ کلمه و قرائات، و تفاسیر امثال عطا و مجاهد... و اشباههم بسیار بیانات کرده اند و بحرانی... احادیث را بدون تحقیقی در آن ها نقل می کند و در مزایای قرآن شریف بیاناتی نمی نماید». باتوجه به این دید انتقادی است که خود به پرداختن تفسیری دست می زند تا در عین اختصار، حق مطلب را در تبیین و تفسیر مفاهیم و معارف قرآنی ادا کند.
محتوا
این تفسیر دارای مقدمه ای است که مطالبی بدین شرح در آن بررسی شده است: حقیقت اعجاز، دلالت آن بر حقانیت پیامبران، تنوّع معجزات، فلسفه فرستادن قرآن به عنوان یک معجزه برای اعراب جاهلی، امتیاز قرآن بر دیگر معجزات از جهات گوناگون (تاریخی، استدلالی، نداشتن تضاد و تناقش، تشریع یک نظام اجتماعی عادلانه، اشتمال آن بر اخلاق و علم غیب و جز آن)، چگونگی جمع آوری قرآن در یک مصحف و زمان آن، عدم تحریف لفظی قرآن به ویژه از دیدگاه شیعه امامی، اختلاف قرائات، نیاز به تفسیر قرآن و شرایط و شئون آن، نقد و تفسیرهایی چون الدّرَالمنثور. آلاءالرحمن مشتمل بر مطالب متنوعی است که از جمله آنهاست: بقاء نفس پس از مرگ، شفاعت، جبر و اختیار، تعدّد زوجات در اسلام، مُحکمات و متشابهات ، وضع انجیل ها، نبوّتمسیح، امر به معروف و نهی از منکر، میراث کلاله ، مسائل عول و تعصیب، میراث پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم)، ازدواج موقّت، حرمت میگساری و سابقه آن در ادیان پیشین، تیمّم و وضو.
پرهیز از بحثهای خشک علمی
مؤلف این تفسیر از بحثهای خشک علمی، لغوی، منطقی، فلسفی و کلامی پرهیز کرده است، ولی گاهی، با بهره گیری از روش مَزجی در زمینه های گوناگون، از فلسفه و لغت و روایات برای تبیین یک مفهوم استفاده کرده است. مفسّران پس از وی در ایران از پژوهشهای او بهره گرفته اند. مؤلف برخی از مآخذی را که در نگاشتن این تفسیر مورد استفاده وی بوده، در مقدمه یاد کرده است.
شیوه تفسیری علامه بلاغی
...
wikifeqh: آلاءالرحمن_فی_تفسیرالقرآن_(کتاب)