افرین

مریزاد. [ م َ ] ( فعل دعایی ) یعنی در لغزش مباد. ( غیاث ) ( آنندراج ) . آفرین. زه :
بنازم به دستی که انگورچید
مریزاد پائی که درهم فشرد.
؟ ( از یادداشت مرحوم دهخدا ) .
اگر بتگر چون او پیکر نگارد / مریزاد آن خجسته دست بتگر ( دقیقی: ۱۰۰ ) .

آفرین یعنی تشویق بعد از انجام آن کار

ما دو نوع برای آفرین داریم.
نوع اول : اسم دخترانه
نوع دوم : تحسین کردن ، کلمه ای به معنی تشویق کردن

دکتر کزازی در مورد واژه ی " آفرین " می نویسد : ( ( آفرین: در پهلوی آفرْین afrīn بوده است. آفرین که در پارسی به معنی ستایش به کار می رود، ستاک باستانی فَرِی fray بر جای مانده است . ریختی دیگر از آن در پارسی ساده و بی پیشاوند و پساوند "فُرِی" می تواند بود که آن نیز چونان واژه ی ستایش و شگفتی به کار برده می شود . " آ "در آفرین پیشاوند است و ریخت اوستایی آن آفرینه ā - frīna بوده است . واژه ی وارونه ی آن نفرین است. ) )
... [مشاهده متن کامل]

براوو ، تحسین، تعریف، تمجید، درود، ستایش، مدح، احسنت، زه، به به، زهی، دعا، نیایش، حبذا، خوشا، خه خه، مرحبا، مریزاد، وه، خوشی، خیر، سعادت

آفرین پیوند : ثناخوان ، مدّاح ، مدح گوی
چون فرو گفت آفرین پیوند
آفریننده را درودی چند
هفت پیکر نظامی، تصحیح دکتر ثروتیان، ۱۳۸۷ ، ص۴۶۶.

آفرین : در هنگامی که کسی کار نیکی انجام می دهد بیان می شود که باعث خوشحالی و افزایش انرژی فرد است . مثلاً : وقتی شخصی به موفقیتی می رسد یا جایزه ای می برد ، آفرین گفته می شود .
لازم به ذکر است که برخی مواقع شخص کار نیکی انجام نمی دهد، ولی از نظر گوینده ی آفرین ، کار نیک است و به همین دلیل گفته می شود . کسی را که بی جهت تعریف می کنی با او دشمنی می کنی .
... [مشاهده متن کامل]

آفْرینَ ( اوستایی ) 1ـ ستودن، حمد کردن، آفرین گفتن. 2ـ دعای خیر