افریده

/~Afaride/

مترادف افریده: ( آفریده ) خلق، ساخته، مخلوق، مصنوع

متضاد افریده: ( آفریده ) آفریدگار، آفریننده

معنی انگلیسی:
created, creature, created being

فرهنگ اسم ها

اسم: آفریده (دختر) (فارسی) (تلفظ: āfaride) (فارسی: آفريده) (انگلیسی: afaride)
معنی: مخلوق، بشر، انسان، آدمی، خلق شده، از نیستی هست گردیده
برچسب ها: اسم، اسم با ا، اسم دختر، اسم فارسی

لغت نامه دهخدا

( آفریده ) آفریده. [ ف َ دَ / دِ ] ( ن مف ، اِ ) خلق شده. خلقت شده. مخلوق. خلق. مقابل آفریننده ، خالق :
میان او که خدا آفریده است از هیچ
دقیقه ای است که هیچ آفریده نگشاده ست.
حافظ.
همه از آفرینش برگزیده
همه از نور یک ذات آفریده.
طالب آملی.
|| بریه. ( زمخشری ) ( دهار ). خلیقه. وری. انام. ( زمخشری ). خلق.
- آفریده ای ، هیچ آفریده ؛ اَحدی. یک تن. دیّاری. کسی. هیچ کسی. یک کس. آفریدگاری : که هیچ آفریده را چندین حزم و خرد... نتواند بود. ( کلیله و دمنه ). نذر کردم که بدین گناه هیچ آفریده ای را مکافات نکنم. ( تاریخ طبرستان ). هیچ آفریده با اصفهبد نمانده بود جز تنی چند از... ( تاریخ طبرستان ). آفریده ای در اینجا نیست ؛ دیّاری.
|| بشر. ( زمخشری ) : شهنشاه موبدان را گفت در رأی ما نبود که ما نام شاهی بر هیچ آفریده نهیم در ممالک پدران خویش. ( تاریخ طبرستان ).

فرهنگ فارسی

( آفریده ) ( اسم ) مخلوق خلق شده از نیستی هست گردیده .
خلق شده

فرهنگ معین

( آفریده ) (فَ دِ ) [ په . ] (ص مف . ) مخلوق ، خلق شده .

فرهنگ عمید

( آفریده ) خلق شده، مخلوق، کسی که از نیستی به هستی آمده.

مترادف ها

being (اسم)
جوهر، شخصیت، وجود، هستی، موجود زنده، فرتاش، افریده

creature (اسم)
جانور، موجود، افریده، مخلوق، سرشت

فارسی به عربی

ان یکون , مخلوق

پیشنهاد کاربران

واژه ی "آفریده " پس از سیر در زبان های غیر ایرانی با تغییر لهجه و معنی به شکل " عفریته " در آمده و دوباره به زبان فارسی بازگشته است و امروزه با همان شکل تغییر یافته در زبان فارسی کاربرد دارد .
قائم بغیر/بالغیر. [ ءِ م ِ ب ِ غ َ ] ( ص مرکب ) ( اصطلاح فلسفی ) آنکه یا آنچه وجودش بغیر وابسته است. آفریدگان. در مقابل قائم بنفس.
به وجود اورده است

بچه ها اصلا کسی که بهتون پیام میده باهاش حرف نزنید مثل هک کن
خلق کرده
شرگان
اثر، مخلوق

بپرس