افتاب گین

لغت نامه دهخدا

( آفتاب گین ) آفتاب گین. ( ص مرکب ) آفتاب گن. آفتاب ناک : شمس یومنا؛ آفتاب گین شد روز ما. ( زمخشری ).
- روزی آفتاب گین ؛ بی ابر. صحو.

( آفتاب گین ) آفتاب ناک
( آفتابگین ) ( صفت ) آفتابناک دارای آفتاب : روز آفتابگین .

( آفتابگین ) دارای آفتاب، روز آفتابی.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید