اصال

آصال: [گردآوردە - یِ واژە - یِ "اَصل"] ۱. نژادگان، تبارمندان ۲. پابرجایان، اُستوانان، رایمندان ۳. شبانگاهان، آفتاب - زردیها

در مجمع البیان گفته : کلمه ( آصال ) جمع ( اصل ) - با ضمه همره و صاد - است ، و اصل هم جمع ( اصیل ) است ، پس ‍ آصال جمع الجمع و ماده اش کلمه ( اصل ) است ، و از این جهت این ساعت از روز معین بین عصر و غروب آفتاب را آصال گفته اند که گوئی ریشه و مبدأ شب است .

صدا

آصال به معنای شامگاه و یکی از دو زمانی که خداوند انسان را به ستایش و تسبیح و سجده کردن ذات پاک خود خوانده و نامی قرآنی که در ( نور/۳۶ - رعد/۱۵ ) آمده .