اشفته سامان

لغت نامه دهخدا

( آشفته سامان ) آشفته سامان. [ ش ُ ت َ / ت ِ ] ( ص مرکب ) فقیر. || شوریده. مجذوب ( باصطلاح صوفیه و عرفا ) :
نه بم داند آشفته سامان نه زیر
به آواز مرغی بنالد فقیر.
سعدی.

فرهنگ فارسی

( آشفته سامان ) ( صفت ) ۱ - فقیر تهیدست . ۲ - ( تصوف ) شوریده مجذوب .
شوریده مجذوب

فرهنگ معین

( آشفته سامان ) ( ~. ) (ص مر. )۱ - تهیدست ، فقیر. ۲ - شوریده ، مجذوب .

فرهنگ عمید

( آشفته سامان ) ۱. فقیر، تهیدست، بینوا: نه بم داند آشفته سامان نه زیر / به آواز مرغی بنالد فقیر (سعدی۱: ۱۱۱ ).
۲. شوریده، مجذوب.

پیشنهاد کاربران

بپرس