اشتی

[ویکی فقه] آشتی. ایجاد صلح و آشتی بین مردم از سفارشات قرآن است.
دهخدا، آشتی را، دوستی از نو کردن، ترک جنگ، رنجشی را از کسی فراموش کردن، صلح، مصالحه و... تعریف می کند.
فرهنگ دهخدا، ج۱، ص۱۱۶.
در این قسمت به خاطر ارتباط بین قهر و آشتی ابتدا به آیات و روایاتی که در مذمت قهر کردن وارد شده می پردازیم و در ادامه به آیات و روایاتی که، تشویق به صلح و آشتی کردن می کند، پرداخته می شود.
← خسران
حضرت علی علیه السلام می فرمود: «عَلَیکُمْ بِالتَّوَاصُلِ وَ الْمُوَافَقَةِ وَ إِیاکُمْ وَ الْمُقَاطَعَةَ وَ الْمُهَاجَرَة؛ بر شماست پیوستن و موافقت و دوستی کردن و بپرهیزید از بریدن و ترک کردن و قهر کردن از همدیگر.»
تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، ص۴۳۷.
...

[ویکی اهل البیت] آشتی. یکی از بلاهای گسترده در زندگی انسان ها، پیدایش کشمکش ها، دودستگی و جناح بندی میان مردم است. قرآن مجید تفرقه و گروه گرایی را در کنار عذاب آسمانی و زمینی نوعی عذاب الهی می داند. از طرفی ایجاد وحدت و الفت بین قلب ها را یکی از الطاف الهی می داند که این همدلی حاصل کار پیامبران و از سفارش های آنان است.
اصلاح بین مردم و برقراری صلح و آشتی، خواسته خداوند متعال است و پیامبران الهی نیز یکی از مسئولیت ها و مأموریت های خویش را برپایی صلح و زدودن اختلاف از جامعه بشری قرار دادند و در این راه از هیچ کوششی فروگذار نکردند.
دهخدا آشتی را دوستی از نوکردن، ترک جنگ، رنجشی را از کسی فراموش کردن، صلح، مصالحه و... تعریف می کند. آشتی و الفت ضد قهر و دوری از برادران مؤمن و از اوصاف جمیله و اعمال فاضله است و ثواب آن بی حد و فایده آن بی نهایت است. قهرکردن هم به معنی تکلم نکردن و کراهت داشتن از دیدار با شخصی است. یکی از بلاهای گسترده در زندگی انسان ها، پیدایش کشمکش ها، دودستگی و جناح بندی میان مردم است که معمولا در اجتماعات بزرگ منجر به اختلافات و منازعات بزرگی هچون جنگ و خونریزی و در اجتماعات کوچک منجر به قهرکردن و دوری از برادران دینی می شود. قهرکردن در مباحث اخلاقی جزء رذائل اخلاقی بشمار می رود که نتیجه عداوت و کینه، بخل و حسد و یا بدگمانی و بدبینی است. در این قسمت به خاطر ارتباط بین قهر و آشتی ابتدا به آیات و روایاتی که در مذمت قهر کردن وارد شده می پردازیم و در ادامه به آیات و روایاتی که تشویق به صلح و آشتی کردن می کند، پرداخته می شود.
«الَّذِینَ یَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن یُوصَلَ وَیُفْسِدُونَ فِی الأَرْضِ أُولَـئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ»
فاسقان کسانی هستند که پیمان خدا را، پس از محکم ساختن آن، می¬شکنند و پیوندهایی را که خدا دستور داده برقرار سازند، قطع نموده و در روی زمین فساد می¬کنند؛ اینها زیانکارانند. از مصادیق این قطع رابطه ، قطع رابطه با خویشان است . در همین آیه ، چنین عملی را، نشانه فسق و از مفاسد در زمین می داند.
پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله می فرمایند: یا أَبَاذَرٍّ أَنْهَاکَ عَنِ الْهِجْرَانِ وَ إِنْ کُنْتَ لَا بُدَّ فَاعِلًا فَلَا تَهْجُرْهُ فَوْقَ ثَلَاثَةِ أَیامٍ کَمَلًا فَمَنْ مَاتَ فِیهَا مُهَاجِراً لِأَخِیهِ کَانَتِ النَّارُ أَوْلَی بِهِ
ای اباذر نهی می کنم تو را از قهرکردن و دوری نمودن اگر چه ناچاری دوری مکن برادرت را بیش از سه روز تمام. پس هر کس بمیرد در حال دوری کردن از برادرش آتش به او سزاوارتر باشد.

[ویکی فقه] آشتی (قرآن). یکی از بهترین خصلت های آدمی که کار تقریبا سختی هم هست آشتی کردن است که این کار اثراتی هم دارد.
آشتی، رنجشی را فراموش کردن، پس از قهر از نو دوستی کردن، و صلح کردن پس از جنگ است.
لغت نامه دهخدا.
آشتی در خانواده ، پاداش آشتی ، روش آشتی ، زمینه های آشتی ، مسئولیت در آشتی ، موانع آشتی ، نجوا برای آشتی .

آشتی (داغستان). آشتی ( به لاتین: Ashty ) یک منطقهٔ مسکونی در روسیه است که در شهرستان داخادایفسکی واقع شده است. [ ۱]