ازادی سیاسی

[ویکی فقه] آزادی سیاسی (قرآن). آزادی سیاسى عبارت از این است که انسان در یک نظام سیاسى، حق داشته باشد هر منصبى از مناصب حکومتى را که شایسته تصدّى آن است، اشغال کند و در تصمیم گیرى هاى سیاسى و اجتماعى خود سهیم باشد و آراى اصلاحى و انتقادى خود را ابراز کند و نیز هر کارى را که قانون اجازه مى دهد، انجام دهد و به انجام آن چه قانون منع کرده و به صلاح او نیست، وادار نشود.
اهمیت تلاش براى کسب آزادى سیاسى:«ألم تر إلى الملأ من بنى اسرءیل من بعد موسى اذ قالوا لنبىّ لهم ابعث لنا ملکا نقتل فى سبیل اللَّه قال هل عسیتم ان کتب علیکم القتال ألّا تقتلوا قالوا و ما لنا ألّا نقتل فى سبیل اللَّه و قد أخرجنا من دیرنا و أبنائنا ...؛
بقره/سوره۲، آیه۲۴۶.
••• دعوت موسی علیه السلام از بنی اسرائیل به شکیبایی تا تحقق آزادى و حاکمیت سیاسى قابل قبول:«قال موسى لقومه استعینوا باللَّه و اصبروا انّ الأرض للَّه یورثها من یشاء من عباده و العقبة للمتّقین؛
اعراف/سوره۷، آیه۱۲۸.
تعلّق اراده الهى براى تحقق حاکمیت مستضعفان و آزادى آنان از ستم مستکبران:«و نرید أن نمنّ على الّذین استضعفوا فى الأرض و نجعلهم أئمّة و نجعلهم الورثین • و نمکّن لهم فى الأرض و نرى فرعون و همن و جنودهما منهم ما کانوا یحذرون؛
قصص/سوره۲۸، آیه۵.
...