ارمان ابل

[ویکی فقه] آرمان آبل. آبِل، آرمان (۱۹۰۳ـ۱۹۷۳م)، استاد تاریخ و معارف اسلامی، عرب شناس، لُغَوی بلژیکی و صاحب تحقیقات و آثار بسیار در مسائل دینی، تاریخی، باستان شناسی و جامعه شناسی دارد.
آبل در شهر اوکل از ایالت برابان بلژیک زاده شد و در ۳۱ مه ۱۹۷۳ به گونه ناگهانی در «اَوان» چشم از جهان فرو بست.
تحصیلات
تحصیلات ابتدایی را در آموزشگاههای محلی ایکسل و شیربیک به پایان برد و آنگاه تحصیلات دبیرستانی را در مدرسه آتنه شیربیک دنبال کرد (۱۹۱۴ـ۱۹۲۰). معلمان این دبیرستان از استادان دانشگاه آزاد بروکسل بودند که از سوی مهاجمان آلمانی بسته شده بود. حضور این استادان در آن دبیرستان به آبل این فرصت را داد که بنیادهای دانش را از کسانی چون گوستاو شارلیر و هانری گرگوار و هانری لیبرخت فراگیرد. گراگواروی را به فراگیری زبان یونانی تشویق کرد. آبل در ۱۹۲۰ وارد دانشگاه بروکسل شد و در آن جا به تحصیل لغت شناسی کلاسیک، فلسفه محض و علوم پرداخت. از ۱۹۲۴ به دریافت درجه دکتری در لغت شناسی کلاسیک توفیق یافت. از ۱۹۲۳ در دبیرستان قدیمی خود آتنه آغاز به تدریس کرد و پس از دو سال در ۱۹۲۵ به همراه هانری گرگوار راهی مصر شد. آنجا در مقام ریاست دانشکده ادبیات به تدریس زبانهای یونانی و لاتین پرداخت. وی فراگیری زبان عربی را در این کور آغاز کرد و این کار را تا پایان عمر ادامه داد.
فعالیتها
در کاوشهای باستان شناختی فُسطاط، قاهره قدیم، شرکت جست و شماری از اشیاءِ سفالین دوران اسلامی را که در فهرست مصری آن یاد نشده بود، تکمیل و تعمیر و ارائه کرد. زیر نظر گاستن ویت که در آن زمان رئیس موزه ملی هنرهای عرب بود، کتابی درباره اثار سفالین عهد ممالک منتشر کرد. این کتاب چندی بعد تکمیل شد و بار دیگر با عنوان « آثار سفالین دوران اسلامی مصر» در بروکسل انتشار یافت. پس از بازگشت از مصر از ۱۹۲۸ تا ۱۹۵۳ باز در دبیرستان آتنه به کار تعلیم پرداخت.
← تدریس
...