ارتین امیل

دانشنامه آزاد فارسی

آرتین امیل. آرْتین، اِمیل (۱۸۹۸ـ۱۹۶۲)(Artin, Emil)ریاضی دان اتریشی. سهم مهمی در پیشبرد نظریۀ میدان (هیئت)های رده ایو نظریۀ اعداد اَبَرمختلطداشت و یکی از پدیدآورندگان جبر نوینبه شمار می رود. آرتین در وینزاده شد. در آن جا و لایپزیگآلمان درس خواند و از ۱۹۲۳ تا ۱۹۳۷، در هامبورگ به تدریس اشتغال داشت. در ۱۹۳۷، به امریکا مهاجرت کرد و در آن جا، از ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۶، در دانشگاه ایندیاناو از ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۸، در دانشگاه پرینستونبه تدریس پرداخت. در ۱۹۵۸، به هامبورگ بازگشت. تحقیقات اولیه اش معطوف به نظریۀ آنالیزی و حسابی میدان ها یا هیئت های عددی درجۀ دوم بود. در رسالۀ دکتری اش (۱۹۲۱)، ضمن بررسی توسیع درجۀ دوممیدان توابع گویایِیک متغیره روی یک میدان متناهی ثابت، نظیر حدس ریماندربارۀ صفرهای تابع زتایکلاسیک را صورت بندی کرد. او برای این کار از نظریۀ حسابی و آنالیزی اعداد درجۀ دوم روی میدان اعداد طبیعی بهره گرفت. بعدها، در ۱۹۲۳، طی مهم ترین کشف دوران زندگی اش، معادله ای تابعی برای این نوع جدید L - سریاستنتاج کرد. آرتین اثبات این معادله را در ۱۹۲۷ منتشر کرد و به این ترتیب، با استفاده از نظریۀ میدان های حقیقی صوریجواب مثبتی برای مسئلۀ توابع معین هیلبرتعرضه کرد. این مسئله یکی از مسائل بیست وسه گانۀ معروفی بود که هیلبرت در کنگرۀ بین المللی ریاضی دانان، در ۱۹۰۰، مطرح کرده بود. این اثبات قانون کلی تقابلرا در تداول آرتین به دست داد که همۀ قوانین شناخته شدۀ قبلی را دربرمی گرفت و به صورت قضیۀ بنیادی نظریۀ میدان های رده ای درآمد. از دیگر دستاوردهای مهم آرتین، نظریۀ بافته های اوست که در ۱۹۲۵ عرضه شد و نقش مهمی در مطالعۀ گره هادر فضای سه بعدی دارد. همچنین، در ۱۹۴۴ حلقه هایی با شرایط کمینه را که امروز حلقه های آرتینینامیده می شوند کشف کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس