آراگو فرانسوا. آراگو، فِرانْسوا (۱۷۸۶ـ۱۸۵۳)(Arago, Francois)
فیزیک دان و اخترشناس فرانسوی. در پیشبرد مطالعات مقدماتی الکترومغناطیس سهم عمده ای داشت. در ۱۸۲۰، دریافت که چنانچه قطعه آهنی در داخل پیچه ای سیمی قرار گیرد، بر اثر عبور جریان الکتریکی خاصیت مغناطیسی پیدا می کند. در ۱۸۲۴، برای اولین بار، پیش از کشف القایش الکترومغناطیسی فارادی، توانایی قرص مسی شناور را در انحراف عقربۀ مغناطیسی مشاهده کرد. آراگو از ۱۸۱۵ با فیزیک دان فرانسوی، اوگوستین فرنل، در زمینۀ قطبشنور شروع به همکاری کرد و به این ترتیب، توانست قوانین حاکم بر آن را شرح دهد. آن ها، به اتفاق، نظریۀ موجی نوررا بنیاد نهادند. در نزدیکی پرپینیانزاده شد، در مدرسۀ پلی تکنیک پاریسدرس خواند، و در مؤسسۀ طول های جغرافیاییمشغول به کار بود. از ۱۸۰۹ تا ۱۸۳۰، استاد هندسۀ تحلیلی مدرسۀ پلی تکنیک بود. پس از آن، دبیری دایم آکادمی علوم، مدیریت رصدخانۀ پاریسو تا ۱۸۵۲ نمایندگی پیرنه زوریانتالرا به عهده داشت. از نظر سیاسی، به حد افراط به چپ وابسته بود و در جریان انقلاب ۱۸۴۸، به وزارت دولت موقت رسید. در دوران وزارت او، بردگی در مستعمرات فرانسه ملغی شد. آراگو در زمینه های تراکم پذیری، چگالی، پراش، و پاشندگیگازها نیز به تحقیق پرداخت. همچنین، سرعت صوت را بررسی، و آن را برابر با ۳۳۱.۲ متر بر ثانیه برآورد کرد. در زمینۀ آذرخشنیز پژوهش هایی صورت داد و چهار نوع آن را از یکدیگر متمایز ساخت. دربارۀ گرما نیز به تحقیق پرداخت. مطالعاتش در زمینۀ نجوم شامل پژوهش هایی دربارۀ خرمن خورشیدیو فام سپهر، اندازه گیری قطر سیارات، و عرضۀ این نظریه بود که چشمک زنیستاره ها از تداخل نورمنشأ می گیرد.
فیزیک دان و اخترشناس فرانسوی. در پیشبرد مطالعات مقدماتی الکترومغناطیس سهم عمده ای داشت. در ۱۸۲۰، دریافت که چنانچه قطعه آهنی در داخل پیچه ای سیمی قرار گیرد، بر اثر عبور جریان الکتریکی خاصیت مغناطیسی پیدا می کند. در ۱۸۲۴، برای اولین بار، پیش از کشف القایش الکترومغناطیسی فارادی، توانایی قرص مسی شناور را در انحراف عقربۀ مغناطیسی مشاهده کرد. آراگو از ۱۸۱۵ با فیزیک دان فرانسوی، اوگوستین فرنل، در زمینۀ قطبشنور شروع به همکاری کرد و به این ترتیب، توانست قوانین حاکم بر آن را شرح دهد. آن ها، به اتفاق، نظریۀ موجی نوررا بنیاد نهادند. در نزدیکی پرپینیانزاده شد، در مدرسۀ پلی تکنیک پاریسدرس خواند، و در مؤسسۀ طول های جغرافیاییمشغول به کار بود. از ۱۸۰۹ تا ۱۸۳۰، استاد هندسۀ تحلیلی مدرسۀ پلی تکنیک بود. پس از آن، دبیری دایم آکادمی علوم، مدیریت رصدخانۀ پاریسو تا ۱۸۵۲ نمایندگی پیرنه زوریانتالرا به عهده داشت. از نظر سیاسی، به حد افراط به چپ وابسته بود و در جریان انقلاب ۱۸۴۸، به وزارت دولت موقت رسید. در دوران وزارت او، بردگی در مستعمرات فرانسه ملغی شد. آراگو در زمینه های تراکم پذیری، چگالی، پراش، و پاشندگیگازها نیز به تحقیق پرداخت. همچنین، سرعت صوت را بررسی، و آن را برابر با ۳۳۱.۲ متر بر ثانیه برآورد کرد. در زمینۀ آذرخشنیز پژوهش هایی صورت داد و چهار نوع آن را از یکدیگر متمایز ساخت. دربارۀ گرما نیز به تحقیق پرداخت. مطالعاتش در زمینۀ نجوم شامل پژوهش هایی دربارۀ خرمن خورشیدیو فام سپهر، اندازه گیری قطر سیارات، و عرضۀ این نظریه بود که چشمک زنیستاره ها از تداخل نورمنشأ می گیرد.
wikijoo: آراگو،_فرانسوا_(۱۷۸۶ـ۱۸۵۳)