اذارافیون

لغت نامه دهخدا

( آذارافیون ) آذارافیون.[ اَف ْ ] ( اِ ) اَذاراَفْیون. نوعی از زبدالبحر است که آن را کف دریا گویند. ( برهان ). و آن استخوان نوعی از نواعم است که در یونانی سِپیا گویند و در فرانسه آن را سِش و بیسکویت دو مِر خوانند، و این حیوان در دریا پیرامون خویش ماده سیاهی افشاند دفاع خویش را و در چین از این سیاهی آنگاه که منجمد شود نقس و دوده مرکب کنند و این همان مرکب معروف بچینی است.
اذارافیون. [ اَ اَف ْ ] ( اِ ) به اعتقاد جالینوس نوع چهارم زبدالبحر است پرسوراخ و بسیار سبک و از فرنگ آرند شبیه به زهره اسبوس ، در افعال از زبدالبحر اقوی و از سموم قویه و قدر دو دانگ او کشنده و طلای او با آب جهت عرق النساء و ورم پستان و جرب و کلف و بثور و اکتحال او جهت رفع ناخنه و بیاض قوی چشم وآب بسیار مؤثر است. ( تحفه حکیم مؤمن ). نوعی از کف دریاست ، در زبدالبحر گفته شود انواع آن و صفت آن. ( اختیارات بدیعی ). و در تحفه حکیم مؤمن ذیل زبدالبحر، اذاراقیون آمده است. و رجوع به آذارافیون شود.

فرهنگ فارسی

( آذار افیون ) ( اسم ) نوعی از نرم تنان بنام اختابوط که بیونانی آن جانور را سپیا گویند کف دریا
نوعی ار زبد البحر است که آنرا کف دریا گویند

فرهنگ معین

( آذارافیون ) (اَ ) [ معر. ] ( اِ. ) هشت پا.

فرهنگ عمید

= کف۱ * کف دریا

پیشنهاد کاربران

بپرس