اداب ناصری

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آداب ناصری. آدابِ ناصری، کتابی در موضوعات گوناگون اخلاق عملی به نظم و نثر و به زبان فارسی ، نوشته محمد ابراهیم خان محلاتی متخلص به «خلوتی» ملقب به «صدیق خلوت» و مشهور به «چُرتی» (ز ۱۲۵۲ق/۱۸۳۶م و زنده در زمان مظفرالدین شاه قاجارفرزند میرزا احمد محلاتی (خواهرزاده آقاخان اول) می باشد.
نویسنده در دربار ناصر الدین شاه سمت غلام بچه باشی و عنوان پیشخدمتی داشته است. وی این کتاب را در ۱۳۰۳ق/۱۸۸۶م نوشته و به ناصرالدین شاه قاجار پیشکش کرده است.
مقدمه
بر این کتاب محمد حسن خان اعتمادالسلطنه وزیر انطباعات ناصری مقدّمه ای در ۱۳۰۵ق/۱۸۸۸م نگاشته که در حاشیه صفحه های اول و دوم آن درج شده است.
محتویات
متن کتاب پس از یک مقدمه چند صفحه ای، حاوی مطالب و موضوعات گوناگون اخلاقی است و فصل بندی ویژه ای ندارد. نویسنده موضوعاتی را مطرح ساخته و گاه برای اثبات نظر خود اشعار و داستان هایی نیز نقل کرده است. در مقدمه از چگونگی تألیف این کتاب بحث شده و نکاتی از شرح زندگی نویسنده در آن به اختصار آمده است. این کتاب در حقیقت ، جُنگی از امثال و حکم است که به لباس پند و اندرز بر زبان نویسنده جاری شده است. جملات و بندهای آن کوتاه، و موضوعات ان به زبانی ساده و خالی از تعقید نگارش یافته است.
گرایش نویسنده
...

دانشنامه آزاد فارسی

آداب ناصری. آدابِ ناصری
از محمدابراهیم محلاتی، کتابی به فارسی در اخلاق. مؤلف این اثر را در ۱۳۰۱ق به نام ناصرالدین شاه قاجار نوشته و از خاندان قاجار جانبداری کرده است. آداب ناصری در همان سال تألیف با مقدمه ای از اعتمادالسلطنه و مؤخره ای از محمدرضا صافی اصفهانی به چاپ رسید و پس از آن بارها منتشر شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس