- آخره عین ؛ دنباله چشم.
آخره. [ خ ُ رَ / رِ ] ( اِ ) آخوره. آخُرک. ترقوه. چنبره گردن. || گودی که در میان توده خاک کنند تا در آن آب ریزند گل ساختن را. || طویله ، به معنی طنابی درازو برکشیده که چندین اسب بدو توان بستن :
تیغزنان میرسد خسرو انجم ز شرق
کو همه شب دررمید زآخره کهکشان.
عزالدین شروانی.
( اخرة ) اخرة. [ اَ خ ِرْ رَ ] ( ع اِ ) ج ِ خریر. زمینهای دشت که در میان پشته ها و کوهها باشد.
اخرة. [ اَ / اُ خ َ رَ ] ( ع ق ، اِ ) سپس : جاء اَخرة و جاء اُخرَة و جاء بأخَرَة؛ آمد پس از همه. ماعرفته الا باخرة؛ نشناختم او را مگر پس از همه. ( از منتهی الارب ).
اخرة. [ اَ خ ِ رَ ] ( ع اِ ) مهلت. نسأه. نظرة. نسیه : بعته بأخرة؛ فروختم آنرا به نسیه و مهلت.