اتش برگ

لغت نامه دهخدا

( آتش برگ ) آتش برگ. [ ت َ ب َ ] ( اِ مرکب ) چخماق. آتش زنه :
شد آنچنان برطوبت هوا که آتش برگ
ز سنگ قطره برون آورد بجای شرار.

حسین ثنائی.

( آتش برگ ) ( اسم ) آتش زنه چخماق .

( آتش برگ ) آتش زنه، آتش گیره.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید